۞۞ (وَ اعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَیْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِی الْقُرْبَیٰ وَ الْیَتَامَیٰ وَ الْمَسَاکِینِ وَ ابْنِ السَّبِیلِ إِن کُنتُمْ آمَنتُم بِاللَّهِ وَ مَا أَنزَلْنَا عَلَیٰ عَبْدِنَا یَوْمَ الْفُرْقَانِ یَوْمَ الْتَقَی الْجَمْعَانِ ۗ وَ اللَّهُ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ)۴۱بدانید هرگونه غنیمتى به دست آورید، خمس آن براى خدا، و براى پیامبر، و براى خویشاوندان (او) و یتیمان و مستمندان و واماندگان در سفر (از آنها) است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدایى حق از باطل، روز درگیرى دو گروه (باایمان و بى ایمان در جنگ بدر) نازل کردیم، ایمان آورده اید; و خداوند بر هر چیزى تواناست.
(إِذْ أَنتُم بِالْعُدْوَةِ الدُّنْیَا وَ هُم بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَیٰ وَ الرَّکْبُ أَسْفَلَ مِنکُمْ ۚ وَ لَوْ تَوَاعَدتُّمْ لَاخْتَلَفْتُمْ فِی الْمِیعَادِ ۙ وَ لَٰکِن لِّیَقْضِیَ اللَّهُ أَمْرًا کَانَ مَفْعُولًا لِّیَهْلِکَ مَنْ هَلَکَ عَن بَیِّنَةٍ وَ یَحْیَیٰ مَنْ حَیَّ عَن بَیِّنَةٍ ۗ وَ إِنَّ اللَّهَ لَسَمِیعٌ عَلِیمٌ)۴۲در آن هنگام که شما در طرف پایین بودید، و آنها در طرف بالا; (و دشمن بر شما برترى داشت;) و کاروان (قریش)، پایین تر از شما بود; (و وضع چنان سخت بود که) اگر با یکدیگر وعده مى گذاشتید (که در میدان نبرد حاضر شوید)، از انجام وعده خود تخلّف مى کردید; ولى (همه اینها) براى آن بود که خداوند، کارى را که مى بایست انجام شود، تحقّق بخشد; تا آنها که گمراه مى شوند، از روى اتمام حجّت باشد; و آنها که هدایت مى یابند، از روى دلیل روشن باشد; و به یقین خداوند شنوا و داناست.
(إِذْ یُرِیکَهُمُ اللَّهُ فِی مَنَامِکَ قَلِیلًا ۖ وَ لَوْ أَرَاکَهُمْ کَثِیرًا لَّفَشِلْتُمْ وَ لَتَنَازَعْتُمْ فِی الْأَمْرِ وَ لَٰکِنَّ اللَّهَ سَلَّمَ ۗ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ)۴۳در آن هنگام که خداوند تعداد آنها را درخواب به تو کم نشان داد; و اگر آنان را فراوان نشان مى داد، به یقین سست مى شدید; و (درباره شروع جنگ با آنها) کارتان به اختلاف مى کشید; ولى خداوند (شما را از شرّ اینها) سالم نگه داشت; خداوند به آنچه درون سینه هاست، داناست.
(وَ إِذْ یُرِیکُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَیْتُمْ فِی أَعْیُنِکُمْ قَلِیلًا وَ یُقَلِّلُکُمْ فِی أَعْیُنِهِمْ لِیَقْضِیَ اللَّهُ أَمْرًا کَانَ مَفْعُولًا ۗ وَ إِلَی اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ)۴۴ودر آن هنگام که (در میدان نبرد،) با هم رو به رو شدید، آنها را در نظر شما کم نشان مى داد; و شما را (نیز) در نظر آنها کم مى نمود; تا خداوند، کارى را که مى بایست انجام گیرد، تحقق بخشد; (تا جنگ آغاز گردد و منتهى به شکست آنها شود و شکست بخورند!) و همه امور به سوى خدا باز مى گردد.
(یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا لَقِیتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا وَ اذْکُرُوا اللَّهَ کَثِیرًا لَّعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ)۴۵اى کسانى که ایمان آورده اید، هنگامى که (در میدان نبرد) با گروهى رو به رو مى شوید، ثابت قدم باشید; و خدا را فراوان یاد کنید، تا رستگار شوید.
