(أُحِلَّ لَکُمْ صَیْدُ الْبَحْرِ وَ طَعَامُهُ مَتَاعًا لَّکُمْ وَ لِلسَّیَّارَةِ ۖ وَ حُرِّمَ عَلَیْکُمْ صَیْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُمًا ۗ وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ)۹۶صید دریایى و طعام آن براى شما و کاروانیان حلال است; تا (در حال احرام نیز) از آن بهره مند شوید; ولى تا زمانى که محرم هستید، شکار صحرایى براى شما حرام است; و از (نافرمانى) خدایى که به سوى او محشور مى شوید، بپرهیزید!
(جَعَلَ اللَّهُ الْکَعْبَةَ الْبَیْتَ الْحَرَامَ قِیَامًا لِّلنَّاسِ وَ الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَ الْهَدْیَ وَ الْقَلَائِدَ ۚ ذَٰلِکَ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ وَ أَنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ)۹۷خداوند، کعبه ـ بیت الحرام ـ را وسیله اى براى استوارى و سامان بخشیدن به کار مردم قرار داده; و همچنین ماه حرام، و قربانیهاى بى نشان، و قربانیهاى نشاندار را; این گونه احکام بخاطر آن است که بدانید خداوند،آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، مى داند; و بدانید خدا بر هر چیزى داناست.
(اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ وَ أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ)۹۸بدانید خدا داراى مجازات شدید، و (در عین حال) آمرزنده و مهربان است.
(مَّا عَلَی الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ ۗ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَ مَا تَکْتُمُونَ)۹۹پیامبر وظیفه اى جز رساندن پیام ( الهى) ندارد; (و مسؤول اعمال شما نیست).و خداوند آنچه را آشکار مى کنید، و آنچه را پنهان مى دارید مى داند.
(قُل لَّا یَسْتَوِی الْخَبِیثُ وَ الطَّیِّبُ وَ لَوْ أَعْجَبَکَ کَثْرَةُ الْخَبِیثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّهَ یَا أُولِی الْأَلْبَابِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ)۱۰۰بگو: «(هیچ گاه) ناپاک و پاک مساوى نیستند; هر چند فزونى ناپاکها، تو را به شگفتى اندازد. از (مخالفت) خدا بپرهیزید اى صاحبان خرد، تا رستگار شوید.»
(یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَسْأَلُوا عَنْ أَشْیَاءَ إِن تُبْدَ لَکُمْ تَسُؤْکُمْ وَ إِن تَسْأَلُوا عَنْهَا حِینَ یُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَکُمْ عَفَا اللَّهُ عَنْهَا ۗ وَ اللَّهُ غَفُورٌ حَلِیمٌ)۱۰۱اى کسانى که ایمان آورده اید! از چیزهایى که اگر براى شما آشکار گردد، شما را در رنج مى افکند، سؤال نکنید; و اگر به هنگام نزول قرآن، از آنها سؤال کنید، براى شما آشکار مى شود; خداوند آنها را (براى سهولت) نادیده گرفته است. و خداوند، آمرزنده و داراى حلم است.
(قَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِّن قَبْلِکُمْ ثُمَّ أَصْبَحُوا بِهَا کَافِرِینَ)۱۰۲جمعى از پیشینیان شما، از چنان امورى سؤال کردند; و سپس با آن به مخالفت برخاستند. (ممکن است شما هم چنین سرنوشتى پیدا کنید).
(مَا جَعَلَ اللَّهُ مِن بَحِیرَةٍ وَ لَا سَائِبَةٍ وَ لَا وَصِیلَةٍ وَ لَا حَامٍ ۙ وَ لَٰکِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا یَفْتَرُونَ عَلَی اللَّهِ الْکَذِبَ ۖ وَ أَکْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ)۱۰۳خداوند هیچ گونه «بحیره» و «سائبه» و «وصیله» و «حام» قرار نداده است
[اشاره به چهار نوع از حیوانات اهلى که در زمان جاهلیّت، استفاده از آنها را به عللى حرام مى دانستند; و این بدعت، در اسلام ممنوع شد.
] ولى کسانى که کافر شدند، بر خدا دروغ مى بندند; و بیشتر آنها درک نمى کنند.
