هدی - به سکون دال (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هَدْی (بر وزن فلس؛ به فتح هاء و سکون دال) از
واژگان قرآن کریم به معنای
قربانی مخصوص
بیت‌اللّه الحرام و
قربانی حج است.
هَدْی به معنای قربانی مخصوص بیت‌اللّه الحرام و قربانی حج است و غیر آن
اضحیه نامیده می‌شود. بنظر می‌آید علّت این تسمیه آنست که قربانی احترام و اکرامی است نسبت به
کعبه که در
هدی و
هدایت معنای اکرام و لطف هست و یا به جهت آنست که به کعبه و حرم سوق داده می‌شود مثل «هَدَی العروس الی بعلها» که بمعنی بردن و سوق دادن عروس به شوهرش است.
هدی مجموعا هفت بار در
قرآن مجید آمده و همه راجع به قربانی
حج و
عمره است:
(وَ لا تَحْلِقُوا رُؤُسَکُمْ حَتَّی یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُ) «سرهای خویش را نتراشید تا قربانی بمحلّش برسد.»
(فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْی) ( و اگر محصور شديد، (و مانعى مانند ترس از
دشمن يا بيمارى، اجازه نداد كه پس از
احرام بستن، وارد
مکه شويد،) آنچه از قربانى فراهم شود (
ذبح كنيد، و از احرام خارج شويد)!)
(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللَّهِ وَ لَا الشَّهْرَ الْحَرامَ وَ لَا الْهَدْيَ وَ لَا الْقَلائِدَ) (اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد!
شعائر الهی و مراسم
حج را محترم بشمريد؛ و مخالفت با حدود الهى را
حلال ندانيد؛ و نه
ماه حرام را، و نه قربانيهاى بى‌نشان و نشاندار را.)
(جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرامَ قِياماً لِلنَّاسِ وَ الشَّهْرَ الْحَرامَ وَ الْهَدْيَ وَ الْقَلائِدَ) (خداوند، كعبه- بيت الحرام- را وسيله‌اى براى استوارى و سامان بخشيدن به كار مردم قرار داده؛ و همچنين ماه حرام، و قربانيهاى بى‌نشان، و قربانيهاى نشاندار را.)
(وَصَدُّوكُمۡ عَنِ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ وَٱلۡهَدۡيَ مَعۡكُوفًا أَن يَبۡلُغَ مَحِلَّهُ) (شما را از (
زیارت)
مسجد الحرام و رسيدن قربانيهايتان به محل قربانگاه بازداشتند.)
واحد آن هدیه است مثل تمر و تمره و جمع آن هدی بر وزن فعیل است چنانکه در
مجمع گفته است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «هدی»، ج۷، ص۱۴۹.
