صفحه 52 قرآن کریم سوره آل عمران

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

صفحه قبل .......... صفحه ۵۲ .......... صفحه بعد

(الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ) (۱۶)
(همان) کسانى که مى گویند: «پروردگارا! ما ایمان آورده ایم; پس گناهان ما را بر ما ببخش، و ما را از عذاب دوزخ، نگاه دار.»

---

(الصَّابِرِینَ وَ الصَّادِقِینَ وَ الْقَانِتِینَ وَ الْمُنفِقِینَ وَ الْمُسْتَغْفِرِینَ بِالْأَسْحَارِ) (۱۷)
آنها که (در مسیر اطاعت و ترک گناه،) استقامت مىورزند; راستگو هستند; (در برابر خدا) خضوع، و (در راه او) انفاق مى کنند; و در سحرگاهان از خداوند، آمرزش مى طلبند.

---

(شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلَائِکَةُ وَ أُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ) (۱۸)
خداوند، (با ایجاد نظام هماهنگ جهان هستى،) گواهى مى دهد که معبودى جز او نیست; و فرشتگان و صاحبان دانش، (نیز، بر این مطلب)گواهى مى دهند; در حالى که (خداوند) قیام به عدالت دارد; معبودى جز او نیست، اوست توانا و حکیم.

---

(إِنَّ الدِّینَ عِندَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ ۗ وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ ۗ وَ مَن یَکْفُرْ بِآیَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ) (۱۹)
دین در نزد خدا، اسلام است. و کسانى که کتاب آسمانى به آنان داده شد، (با یکدیگر) اختلاف نکردند، مگر بعد از آگاهى و از روى ستم و حسد ورزى; و هر کس به آیات خدا کفر ورزد،( بداند که) خداوند، سریع الحساب است.

---

(فَإِنْ حَاجُّوکَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِیَ لِلَّهِ وَ مَنِ اتَّبَعَنِ ۗ وَ قُل لِّلَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَ الْأُمِّیِّینَ أَ أَسْلَمْتُمْ ۚ فَإِنْ أَسْلَمُوا فَقَدِ اهْتَدَوا ۖ وَّ إِن تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَیْکَ الْبَلَاغُ ۗ وَ اللَّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ) (۲۰)
اگر با تو، به گفتگو و ستیز برخیزند، (با آن ها مجادله نکن; و) بگو: «من و پیروانم، با تمام وجود در برابر خداوند (و فرمان او)، تسلیم شده ایم.» و به آنها که اهل کتابند [یهود و نصارى] و عوامان [مشرکان] بگو: «آیا شما هم تسلیم شده اید؟» اگر (در برابر فرمان و منطق حق،) تسلیم شوند، هدایت مى یابند; و اگر سرپیچى کنند، (نگران مباش; زیرا) وظیفه تو، تنها ابلاغ (رسالت) است; و خدا نسبت به (اعمال و عقاید) بندگان، بیناست.

---

(إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ وَ یَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ حَقٍّ وَ یَقْتُلُونَ الَّذِینَ یَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ) (۲۱)
کسانى که نسبت به آیات خدا کفر مىورزند و پیامبران را به ناحق مى کشند، و (نیز) مردمى را که امر به عدالت مى کنند به قتل مى رسانند، به کیفرى دردناک بشارت ده!

---

(أُولَٰئِکَ الَّذِینَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ مَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ) (۲۲)
آنها کسانى هستند که اعمال نیک آنها (به خاطر این گناهان بزرگ،) در دنیا و آخرت تباه شده، و یاورى (و شفاعت کننده‌اى) ندارند.

صفحه قبل .......... صفحه ۵۲ .......... صفحه بعد