گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ مَا أَنفَقْتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُم مِّن نَّذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُهُ ۗ وَ مَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ)۲۷۰و هر چیز را که انفاق مى کنید، یا نذر مى کنید (که در راه خدا انفاق نمایید)، خداوند از آن آگاه است. و ستمکاران (ریا کار و منت گذار)، هیچ یاورى ندارند.
(إِن تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِیَ ۖ وَ إِن تُخْفُوهَا وَ تُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَیْرٌ لَّکُمْ ۚ وَ یُکَفِّرُ عَنکُم مِّن سَیِّئَاتِکُمْ ۗ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ)۲۷۱اگر صدقات (و انفاق هاى خود) را آشکار کنید، خوب است; و اگر آنها را مخفى ساخته و به نیازمندان بدهید، براى شما بهتر است; و از گناهان شما مى کاهد; و خداوند به آنچه انجام مى دهید، آگاه است.
۞ (لَّیْسَ عَلَیْکَ هُدَاهُمْ وَ لَٰکِنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَن یَشَاءُ ۗ وَ مَا تُنفِقُوا مِنْ خَیْرٍ فَلِأَنفُسِکُمْ ۚ وَ مَا تُنفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ ۚ وَ مَا تُنفِقُوا مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَ أَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ)۲۷۲هدایت آنها (به طور اجبار،) بر تو نیست; (بنابراین، ترک انفاق به غیر مسلمانان، براى اجبار به اسلام، صحیح نیست;) ولى خداوند، هر که را بخواهد (و شایسته باشد)، هدایت مى کند. و آنچه را از اموال نیکو انفاق مى کنید، به سود خودتان است; (و خدا به آن نیازى ندارد) ولى جز براى رضاى خدا، انفاق نکنید. و آنچه از اموال نیکو انفاق مى کنید، (پاداش آن) به طور کامل به شما بازگردانده مى شود; و به شما ستم نخواهد شد.
(لِلْفُقَرَاءِ الَّذِینَ أُحْصِرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ لَا یَسْتَطِیعُونَ ضَرْبًا فِی الْأَرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِیمَاهُمْ لَا یَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا ۗ وَ مَا تُنفِقُوا مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ)۲۷۳(بهتر است انفاق شما) براى نیازمندانى باشد که در راه خدا، در تنگنا قرار گرفته اند; و نمى توانند (براى تأمین هزینه زندگى) مسافرتى کنند (و سرمایه اى به دست آورند;) و افراد نا آگاه آنها را از شدّت خویشتن دارى، بى نیاز مى پندارند; امّا آنها را از چهره هایشان مى شناسى; و هرگز با اصرار از مردم درخواست نمى کنند. (این است مشخّصات آنها!) و هر چیز خوبى (در راه خدا) انفاق کنید، خداوند از آن آگاه است.
(الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ سِرًّا وَ عَلَانِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَ لَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لَا هُمْ یَحْزَنُونَ)۲۷۴کسانى که اموال خود را، شب یا روز، پنهان یا آشکار، انفاق مى کنند، مزدشان نزد پروردگارشان (محفوظ) است; نه ترسى بر آنهاست، و نه اندوهگین مى شوند.
