• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صدقه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





صَدَقَه (به فتح صاد، دال و قاف) از واژگان قرآن کریم، به معنای مالی است که انسان در راه خدا و قربة الی اللّه می‌دهد. صدقه هم به صدقه واجب و هم به صدقه مستحب گفته می‌شود.



صَدَقَه چیزی است که انسان از مال خود قربة الی اللّه می‌دهد. و آن اعمّ از زکات است. صدقه به واجب و مستحب هر دو گفته می‌شود ولی زکات فقط اسم واجب است.
(خُذْ مِنْ اَمْوالِهِمْ‌ صَدَقَةً...) (از اموال آنها صدقه‌اى به عنوان زكات بگير...) درباره صدقه واجب است‌.
(هُوَ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ یَاْخُذُ الصَّدَقاتِ‌) (آيا نمى‌دانستند كه فقط خداوند توبه را از بندگانش مى‌پذيرد، و صدقات را مى‌گيرد...) ظاهرا اعم از واجب و ندب است.
افعال صدقه از باب تفعل می‌آید. نحو (وَ تَصَدَّقْ‌ عَلَیْنا اِنَّ اللَّهَ یَجْزِی‌ الْمُتَصَدِّقِینَ‌) (...و بر ما تصدّق و بخشش نما، كه خداوند بخشندگان را پاداش مى‌دهد.) (لَئِنْ آتانا مِنْ فَضْلِهِ‌ لَنَصَّدَّقَنَ‌) (..اگر خداوند ما را از فضل خود روزى دهد، قطعاً صدقه و زكات خواهيم داد..) اقرب الموارد در علت این تسمیه گوید: که بنده به وسیله آن صدق عبودیّت خویش را اظهار می‌کند.
[۱۴] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده صدقه.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۱۶-۱۱۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۸۰.    
۳. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۶، ص۲۱۵.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۰۰.    
۵. شیخ طبرسی، مجمع البیان، ج۵، ص۱۱۷.    
۶. توبه/سوره۹، آیه۱۰۳.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۰۳.    
۸. توبه/سوره۹، آیه۱۰۴.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۰۳.    
۱۰. یوسف/سوره۱۲، آیه۸۸.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۴۶.    
۱۲. توبه/سوره۹، آیه۷۵.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۹۹.    
۱۴. شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده صدقه.



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صدقه»، ج۴، ص۱۱۶-۱۱۷.    






جعبه ابزار