گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِذَا کَانُوا مَعَهُ عَلَیٰ أَمْرٍ جَامِعٍ لَّمْ یَذْهَبُوا حَتَّیٰ یَسْتَأْذِنُوهُ ۚ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَأْذِنُونَکَ أُولَٰئِکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ۚ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوکَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَن لِّمَن شِئْتَ مِنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُم اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ )۶۲مؤمنان (واقعى) تنها کسانى هستند که به خدا و پیامبرش ایمان آورده اند و هنگامى که در کار جامع (و مهمّى) با او باشند، بى اجازه او جایى نمى روند.کسانى که از تو اجازه مى گیرند، براستى به خدا و پیامبرش ایمان آورده اند. در این صورت، هرگاه براى بعضى کارهاى (مهمّ) خود از تو اجازه بخواهند،به هر کدام که مى خواهى (و صلاح مى بینى) اجازه ده، و برایشان از خدا آمرزش بخواه که خداوند آمرزنده و مهربان است.
(لَّا تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ بَیْنَکُمْ کَدُعَاءِ بَعْضِکُم بَعْضًا ۚ قَدْ یَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِینَ یَتَسَلَّلُونَ مِنکُمْ لِوَاذًا ۚ فَلْیَحْذَرِ الَّذِینَ یُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَن تُصِیبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ یُصِیبَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ )۶۳دعوت پیامبر (از شما) را در میان خود، مانند دعوت از یکدیگر قرار ندهید; (و از دعوت پیامبر هیچگاه تخلف نکنید) خداوند کسانى از شما را که پشت سر دیگران پنهان مى شوند، و یکى پس از دیگرى فرار مى کنند مى داند. پس کسانى که فرمان او را مخالفت مى کنند، باید بترسند از این که فتنه اى دامنشان را بگیرد، یا عذابى دردناک به آنها برسد!
(أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۖ قَدْ یَعْلَمُ مَا أَنتُمْ عَلَیْهِ وَ یَوْمَ یُرْجَعُونَ إِلَیْهِ فَیُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا ۗ وَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ )۶۴آگاه باشید که براى خداست آنچه در آسمانها و زمین است; او مى داندآنچه را که شما بر آن هستید، و (مى داند) روزى را که به سوى او بازگردانده مى شوند; و (در آن روز) آنها را از اعمالى که انجام دادند آگاه مى سازد; و خداوند به هر چیزى داناست.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)بهنام خداوند بخشنده مهربان
(تَبَارَکَ الَّذِی نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَیٰ عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعَالَمِینَ نَذِیرًا )۱•بنام خداوند بخشنده مهربان• زوال ناپذیر و پربرکت است کسى که قرآن را بر بنده اش نازل کرد تا بیم دهنده جهانیان باشد.
(الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَ لَمْ یَکُن لَّهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ خَلَقَ کُلَّ شَیْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِیرًا )۲خداوندى که حکومت آسمانها و زمین از آنِ اوست، و فرزندى (براى خود) انتخاب نکرده، و همتایى در حکومت ندارد، و همه چیز را آفرید و به دقت اندازه گیرى نمود.