شأن (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شَأْن (به فتح شین و سکون همزه)، یکی از
واژگان قرآن کریم به معنای کار و حال است. این واژه در
قرآن کریم بیان شده و اشاره می‌کند که
خداوند هر روز در یک کار به خصوصی است و کارهای او تکرار نمی‌شود.
شَأْن به معنای کار و حال است.
(وَ ما تَکُونُ فِی شَاْنٍ... وَ لا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ اِلَّا کُنَّا عَلَیْکُمْ شُهُوداً..) شان در آیه بمعنی کار و حال است.
(لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَاْنٌ یُغْنِیهِ) (یَسْئَلُهُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَاْنٍ)آیه صریح است که در سموات موجودات زنده و ذی شعور وجود دارد که مثل مردم زمین از
خدا رفع حوائج خویش را می‌خواهند، خواه بطوری فطری باشد مثل
(وَ آتاکُمْ مِنْ کُلِّ ما سَاَلْتُمُوهُ) و خواه بطور علم و توجه، زیرا که موجودات فقر مطلق‌اند و پیوسته بخدا محتاج‌اند.
(اَنْتُمُ الْفُقَراءُ اِلَی اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ) و نیز روشن می‌کند که خداوند هر روز در یک نحو کاری است و کارهای او مکرّر نمی‌شود، چون خداوند
رب العالمین است. معنای تربیت آنست که مربّی هر روز در یک کار بخصوصی باشد، مثل بنّاء که در ساختن عمارت هر روز در عمل بخصوصی است تا ساختمان به‌انجام رسد.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شان»، ج۴، ص۱و۲.
