گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(حَقِیقٌ عَلَیٰ أَن لَّا أَقُولَ عَلَی اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ ۚ قَدْ جِئْتُکُم بِبَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ فَأَرْسِلْ مَعِیَ بَنِی إِسْرَائِیلَ)۱۰۵سزاوار است که بر خدا جز حق نگویم. من دلیل روشنى از پروردگارتان براى شما آورده ام;پس بنى اسرائیل را با من بفرست.»
(قَالَ إِن کُنتَ جِئْتَ بِآیَةٍ فَأْتِ بِهَا إِن کُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ)۱۰۶(فرعون) گفت: «اگر نشانه اى آورده اى، نشان بده اگر از راستگویانى.»
(فَأَلْقَیٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِیَ ثُعْبَانٌ مُّبِینٌ)۱۰۷(موسى) عصاى خود را افکند; ناگهان اژدهاى آشکارى شد.
(وَ نَزَعَ یَدَهُ فَإِذَا هِیَ بَیْضَاءُ لِلنَّاظِرِینَ)۱۰۸و دست خود را (از گریبان) بیرون آورد; سفید و نورانى براى بینندگان بود.
(قَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِیمٌ)۱۰۹اشراف قوم فرعون گفتند: «بى شک، این ساحرى ماهر و داناست.
(یُرِیدُ أَن یُخْرِجَکُم مِّنْ أَرْضِکُمْ ۖ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ)۱۱۰مى خواهد شما را از سرزمینتان بیرون کند; شما چه نظر مى دهید؟»
(قَالُوا أَرْجِهْ وَ أَخَاهُ وَ أَرْسِلْ فِی الْمَدَائِنِ حَاشِرِینَ)۱۱۱(سپس به فرعون) گفتند: «او و برادرش را مهلت ده، و مأموران را براى گردآورى (ساحران) به تمام شهرها اعزام کن،
(یَأْتُوکَ بِکُلِّ سَاحِرٍ عَلِیمٍ)۱۱۲تا هر ساحر ماهر و دانا را به خدمت تو بیاورند.»
(وَ جَاءَ السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قَالُوا إِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن کُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِینَ)۱۱۳ساحران نزد فرعون آمدند و گفتند: «آیا اگر ما پیروز گردیم، اجر و پاداش مهمّى خواهیم داشت؟!»
(قَالَ نَعَمْ وَ إِنَّکُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِینَ)۱۱۴گفت: «آرى، و به یقین شما از مقرّبان خواهید بود.»
(قَالُوا یَا مُوسَیٰ إِمَّا أَن تُلْقِیَ وَ إِمَّا أَن نَّکُونَ نَحْنُ الْمُلْقِینَ)۱۱۵(و چون روز مبارزه فرا رسید. ساحران) گفتند: «اى موسى!یا تو (وسایل سحرت را) بیفکن، یا ما مى افکنیم.»
(قَالَ أَلْقُوا ۖ فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْیُنَ النَّاسِ وَ اسْتَرْهَبُوهُمْ وَ جَاءُوا بِسِحْرٍ عَظِیمٍ)۱۱۶گفت: «شما بیفکنید.» و هنگامى که (وسایل سحر خود را) افکندند، مردم را چشم بندى کردند و ترساندند; و سحر عظیمى پدید آوردند.
(وَ أَوْحَیْنَا إِلَیٰ مُوسَیٰ أَنْ أَلْقِ عَصَاکَ ۖ فَإِذَا هِیَ تَلْقَفُ مَا یَأْفِکُونَ)۱۱۷(ما) به موسى وحى کردیم که: «عصاى خود را بیفکن.» ناگهان (به صورت مار عظیمى در آمد و) وسایل دروغین آنها را (بسرعت) بلعید.
(فَوَقَعَ الْحَقُّ وَ بَطَلَ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ)۱۱۸(در این هنگام،) حق آشکار شد; و آنچه آنها انجام مى دادند، باطل گشت.
(فَغُلِبُوا هُنَالِکَ وَ انقَلَبُوا صَاغِرِینَ)۱۱۹و در آن جا (همگى) مغلوب شدند; و خوار و حقیر گشتند.
(وَ أُلْقِیَ السَّحَرَةُ سَاجِدِینَ)۱۲۰و ساحران بى اختیار به سجده افتادند.
