• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خطبه ۱۷۴ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



تاريخی ، سياسی


وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ)
از خطبه های‌ آن حضرت است

فى مَعْنى طَلْحَةَ بْنِ عُبَيْدِاللّهِ
درباره طلحة بن عبیداللّه

فضح طلحة و ادّعاءاته

«قَدْ کُنْتُ وَ مَا أُهَدَّدُ بِالْحَرْبِ،»۱
تا بوده ام به جنگ تهدید نشده،



«وَ لَا أُرَهَّبُ بِالضَّرْبِ۲
و از شمشیر ترسانده نمی‌ شده ام،



«وَ أَنَا عَلَى مَا قَدْ وَعَدَنِی رَبِّی مِنَ النَّصْرِ۳
من به آنچه پروردگارم از نصرت به من وعده داده اعتماد دارم.



«وَاللهِ مَا اسْتَعْجَلَ مُتَجَرِّداً لِلطَّلَبِ بِدَمِ عُثَْمانَ»۴
به خدا قسم به خوانخواهی‌ عثمان با سعی‌ و تلاش شتاب نورزیده



«إِلَّا خَوْفاً مِنْ أَنْ یُطَالَبَ بِدَمِهِ،»۵
جز اینکه می‌ ترسد خون عثمان را از او مطالبه کنند،



«لاََنَّهُ مَظِنَّتُهُ،»۶
زیرا به این مسأله متّهم است،



«وَ لَمْ یَکُنْ فِي الْقَوْمِ أَحْرَصُ عَلَيْهِ مِنْهُ،»۷
و در میان مردم کسی‌ به کشتن عثمان حریص تر از او نبود،



«فَأَرَادَ أَنْ یُغَالِطَ بِمَا أَجْلَبَ فِيهِ لِیَلْتَبِسَ الْأَمْرُ»۸
او با این لشگرکشی‌ می‌ خواست مردم را به اشتباه اندازد تا واقعیت به صورت دیگر جلوه کند



«وَ یَقَعَ الشَّکُّ۹
و در برنامه شک به وجود آید.



«وَ وَاللهِ مَا صَنَعَ فِي أَمْرِ عُثَْمانَ وَاحِدَةً مِنْ ثَلاَث۱۰
به خدا سوگند در امر عثمان باید یکی‌ از سه کار را انجام می‌ داد که نداد:



«لَئِنْ کَانَ ابْنُ عَفَّانَ ظَالِماً ـ كَمَا کَانَ یَزْعُمُ ـ»۱۱
اگر پسر عَفّان - چنانکه او می‌ پنداشت - ستمگر بود



«لَقَدْ کَانَ یَنْبَغِی لَهُ أَنْ یُوَازِرَ قَاتِلِیهِ،»۱۲
می‌ باید قاتلان او را یاری‌ می‌ داد،



«وَ أَنْ یُنَابِذَ نَاصِرِیهِ۱۳
و یارانش را می‌ راند.



«وَ لَئِنْ کَانَ مَظْلُوماً»۱۴
و اگر مظلوم بود



«لَقَدْ کَانَ یَنْبَغِی لَهُ أَنْ یَکُونَ مِنَ الْمُنَهْنِهِینَ عَنْهُ،»۱۵
می‌ بایست از کشته شدنش مانع می‌ شد،



«وَ الْمُعَذِّرِینَ فِيهِ.»۱۶
و نسبت به کارهایش عذر موجه اقامه می‌ کرد.



«وَ لَئِنْ کَانَ فِي شَکٍّ مِنَ الْخَصْلَتَیْنِ،»۱۷
و چنانچه در ظالم بودن یا مظلوم بودنش تردید داشت



«لَقَدْ کَانَ یَنْبَغِی لَهُ أَنْ یَعْتَزِلَهُ»۱۸
می‌ بایست از او کناره گرفته



«وَ یَرْکُدَ جَانِباً،»۱۹
به گوشه ای‌ می‌ خزید



«وَ یَدَعَ النَّاسَ مَعَهُ.»۲۰
و مردم را به او وامی‌ گذارْد.



«فَمَا فَعَلَ وَاحِدَةً مِنَ الثَّلاَثِ،»۲۱
ولی‌ او هیچ یک از این سه کار را نکرد،



«وَ جَاءَ بِأَمْر لَمْ یُعْرَفْ بَابُهُ،»۲۲
و دست به کاری‌ زد که راهش شناخته نیست،



«وَ لَمْ تَسْلَمْ مَعَاذِیرُهُ۲۳
و عذرهایی‌ که نسبت به آن اقامه می‌ کند ناسالم است.




جعبه ابزار