• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مغالطه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: مغالطه.


مُغالِطِه (به ضم میم) یا غَلَط (به قتح غین) از واژگان نهج البلاغه به معنای انداختن در غلط است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره طلحه از این واژه استفاده نموده است.



مُغالِطِه یا غَلَط به معنای انداختن در غلط آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره طلحه فرموده است: «وَلَمْ يَكُنْ فِي الْقَومِ أَحْرَصُ عَلَيْهِ مِنْهُ، فَأَرَادَ أَنْ يُغَالِطَ بِمَا أَجْلَبَ فِيهِ لِيَلْتَبِسَ الاَْمْرُ» «کسی در میان قوم حریص‌تر از او به خون عثمان نبود، خواسته مغالطه کاری کند در آنچه کرد تا امر مشتبه شود.» (شرح‌های خطبه: )


این ماده فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۸۶.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۲۶۳.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۸۵، خطبه ۱۷۴.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۰۷، خطبه ۱۶۹.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۴۹، خطبه ۱۷۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۸۳.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۳۱.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۳۲.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۵۲۵.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۷۴.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مغالطه»، ج۲، ص۷۸۶.    






جعبه ابزار