• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مُغالِطِه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: مغالطه.


مُغالِطِه (به ضم میم) یا غَلَط (به قتح غین) از واژگان نهج البلاغه به معنای انداختن در غلط است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره طلحه از این واژه استفاده نموده است.
این ماده فقط یک بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.



مُغالِطِه یا غَلَط به معنای انداختن در غلط آمده است.


موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - يُغالِطَ - خطبه ۱۷۴ (طلحه)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره طلحه فرموده است:
«وَ لَمْ يَكُنْ في الْقَومِ أَحْرَصُ عَلَيْهِ مِنْهُ، فَأَرادَ أَنْ يُغالِطَ بِما أَجْلَبَ فيهِ لِيَلْتَبِسَ الاَْمْرُ.»
«کسی در میان قوم حریص‌تر از او به خون عثمان نبود، خواسته مغالطه کاری کند در آنچه کرد تا امر مشتبه شود.»


این ماده فقط یک بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۸۶.    
۲. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۵۷.    
۳. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۲۶۳.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۸۵، خطبه ۱۷۴.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۰۷، خطبه ۱۶۹.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۴۹، خطبه ۱۷۴.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۸۴.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۳۱.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۳۲.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۵۲۵.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۷۵.    
۱۲. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مغالطه»، ج۲، ص۷۸۶.    






جعبه ابزار