(وَ مَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ کَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ)۵۰و فرمان ما یک امر بیش نیست، همچون یک چشم بر هم زدن.
(وَ لَقَدْ أَهْلَکْنَا أَشْیَاعَکُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ)۵۱ما کسانى را که در گذشته شبیه شما بودند هلاک کردیم; آیا کسى هست که پند گیرد؟!
(وَ کُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ)۵۲و هر کارى را انجام دادند در نامه هاى اعمالشان ثبت است،
(وَ کُلُّ صَغِیرٍ وَ کَبِیرٍ مُّسْتَطَرٌ)۵۳و هر کار کوچک و بزرگى نوشته شده است.
(إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ)۵۴به یقین پرهیزگاران در باغها و نهرهاى بهشتى جاى دارند،
(فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیکٍ مُّقْتَدِرٍ)۵۵در جایگاه صدق نزد خداوند حاکم مقتدر.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)به‌نام خداوند بخشنده مهربان
(الرَّحْمَٰنُ)۱خداوند رحمان،
(عَلَّمَ الْقُرْآنَ)۲
قرآن را تعلیم فرمود،
(خَلَقَ الْإِنسَانَ)۳انسان را آفرید،
(عَلَّمَهُ الْبَیَانَ)۴و به او سخن گفتن آموخت.
(الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ)۵خورشید و ماه با حساب دقیقى در گردشند،
(وَ النَّجْمُ وَ الشَّجَرُ یَسْجُدَانِ)۶و گیاهان و درختان براى خدا سجده مى کنند.
(وَ السَّمَاءَ رَفَعَهَا وَ َ وَضَعَ الْمِیزَانَ)۷و آسمان را برافراشت، و میزان و قانون نهاد،
(أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ)۸تا در میزان طغیان نکنید (و از مسیر عدالت منحرف نشوید)،
(وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَ لَاتُخْسِرُوا الْمِیزَانَ)۹و وزن را براساس عدل برپا دارید و در سنجش کاستى نکنید.
(وَ الْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ)۱۰و زمین را براى مردم آفرید،
(فِیهَا فاکهه (مفردات‌قرآن) وَ النَّخْلُ ذَاتُ الْأَکْمَامِ)۱۱که در آن میوه ها و نخلهاى پرشکوفه است،
(وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَ الرَّیْحَانُ)۱۲و
دانه هایى که همراه با ساقه و برگى است که بصورت کاه (و خوراک حیوانات) در مى آید، و گیاهان خوشبو.
(فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)۱۳ پس (اى گروه جن و انس) کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
(خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنصَلْصَالٍ (مفردات‌قرآن) کَالْفَخَّارِ)۱۴انسان را از گلِ خشکیده اى همچون سفال آفرید،
(وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ)۱۵و جنّ را از شعله هاى آتش
خلق کرد.
(فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ)۱۶پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟!
