کمّ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کَمّ ( به فتح کاف و تشدید میم) از
واژگان قرآن کریم به معنای پوشاندن است. از مشتقات این کلمه در قرآن مجید
کِمّ (به کسر کاف و تشدید میم) غلافی است که گل یا میوه را می‌پوشاند جمع آن در قرآن اکمام است. این کلمه تنها دو بار در
قرآن مجید آمده است.
کَمّ به معنای پوشاندن است. «کمّ الشّی‌ء کمّا: غطّاه و ستره» کِمّ (به کسر کاف) غلافی است که گل یا میوه را می‌پوشاند جمع آن در قرآن اکمام است.
راغب گوید: کُمّ به ضمّ اول قسمتی از آستین پیراهن است که دست را می‌پوشاند و به کسر آن غلافی است که میوه را می‌پوشاند.
(فِیها فاکِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذاتُ الْاَکْمامِ) (كه در آن ميوه‌ها و نخل‌هاى پرشكوفه است.)
مراد از فاکهه میوه‌ای غیر از خرماست و مراد از اکمام غلاف‌هایی است که خرما در آن می‌شود یعنی در زمین میوه‌هایی است و نخل غلاف‌دار می‌باشد.
(اِلَیْهِ یُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ ما تَخْرُجُ مِنْ ثَمَراتٍ مِنْ اَکْمامِها وَ ما تَحْمِلُ مِنْ اُنْثی وَ لا تَضَعُ اِلَّا بِعِلْمِهِ) «علم
قیامت راجع به
خدا ست میوه‌ها جز به علم او از غلاف‌هایشان در نیایند و مادگان جز به علم او حمل بر ندارند و نگذارند. »
کلمه
اکمام تنها دو بار در قرآن آمده است.
•
قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «کمّ»، ج۶، ص۱۴۹.
