صفحه 48 قرآن کریم سوره بقره
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صفحه قبل
..........
صفحه ۴۸
..........
صفحه بعد
سوره بقره
(
یَا
أَیُّهَا
الَّذِینَ
آمَنُوا
إِذَا
تَدَایَنتُم
بِدَیْنٍ
إِلَیٰ
أَجَلٍ
مُّسَمًّی
فَاکْتُبُوهُ
ۚ
وَ
لْیَکْتُب
بَّیْنَکُمْ
کَاتِبٌ
بِالْعَدْلِ
ۚ
وَ
لَا
یَأْبَ
کَاتِبٌ
أَن
یَکْتُبَ
کَمَا
عَلَّمَهُ
اللَّهُ
ۚ
فَلْیَکْتُبْ
وَ
لْیُمْلِلِ
الَّذِی
عَلَیْهِ
الْحَقُّ
وَ
لْیَتَّقِ
اللَّهَ
رَبَّهُ
وَ
لَا
یَبْخَسْ
مِنْهُ
شَیْئًا
ۚ
فَإِن
کَانَ
الَّذِی
عَلَیْهِ
الْحَقُّ
سَفِیهًا
أَوْ
ضَعِیفًا
أَوْ
لَا
یَسْتَطِیعُ
أَن
یُمِلَّ
هُوَ
فَلْیُمْلِلْ
وَلِیُّهُ
بِالْعَدْلِ
ۚ
وَ
اسْتَشْهِدُوا
شَهِیدَیْنِ
مِن
رِّجَالِکُمْ
ۖ
فَإِن
لَّمْ
یَکُونَا
رَجُلَیْنِ
فَرَجُلٌ
وَ
امْرَأَتَانِ
مِمَّن
تَرْضَوْنَ
مِنَ
الشُّهَدَاءِ
أَن
تَضِلَّ
إِحْدَاهُمَا
فَتُذَکِّرَ
إِحْدَاهُمَا
الْأُخْرَیٰ
ۚ
وَ
لَا
یَأْبَ
الشُّهَدَاءُ
إِذَا
مَا
دُعُوا
ۚ
وَ
لَا
تَسْأَمُوا
أَن
تَکْتُبُوهُ
صَغِیرًا
أَوْ
کَبِیرًا
إِلَیٰ
أَجَلِهِ
ۚ
ذَٰلِکُمْ
أَقْسَطُ
عِندَ
اللَّهِ
وَ
أَقْوَمُ
لِلشَّهَادَةِ
وَ
أَدْنَیٰ
أَلَّا
تَرْتَابُوا
ۖ
إِلَّا
أَن
تَکُونَ
تِجَارَةً
حَاضِرَةً
تُدِیرُونَهَا
بَیْنَکُمْ
فَلَیْسَ
عَلَیْکُمْ
جُنَاحٌ
أَلَّا
تَکْتُبُوهَا
ۗ
وَ
أَشْهِدُوا
إِذَا
تَبَایَعْتُمْ
ۚ
وَ
لَا
یُضَارَّ
کَاتِبٌ
وَ
لَا
شَهِیدٌ
ۚ
وَ
إِن
تَفْعَلُوا
فَإِنَّهُ
فُسُوقٌ
بِکُمْ
ۗ
وَ
اتَّقُوا
اللَّهَ
ۖ
وَ
یُعَلِّمُکُمُ
اللَّهُ
ۗ
وَ
اللَّهُ
بِکُلِّ
شَیْءٍ
عَلِیمٌ
)
(۲۸۲)
اى کسانى که ایمان آورده اید! هنگامى که بدهى مدّت دارى (به خاطر وام یا داد و ستد) به یکدیگر پیدا کنید، آن را بنویسید. و باید نویسنده اى از روى عدالت، (سند را) در میان شما بنویسد. و کسى که قدرت بر نویسندگى دارد، نباید از نوشتن ـ همان طور که خدا به او تعلیم داده ـ خوددارى کند! پس باید بنویسد. و آن کس که حقّ بر عهده اوست، باید املا کند; و از خدا که پروردگار اوست بپرهیزد; و چیزى را از آن فروگذار ننماید. و اگر کسى که حقّ بر عهده اوست، سفیه یا ضعیف (و دیوانه) است، یا (به خاطر لال بودن،) توانایى بر املا کردن ندارد، باید ولىّ او (به جاى او،) با رعایت عدالت، املا کند. و دو نفر از مردان (عادل) خود را (بر این حقّ) شاهد بگیرید; و اگر دو مرد نبودند، یک مرد و دو زن، از کسانى که مورد رضایت و اطمینان شما هستند، انتخاب کنید! تا اگر یکى از آن دو انحرافى یافت، دیگرى به او یادآورى کند. و هنگامى که شهود را (براى اداى شهادت) دعوت مى کنند، نباید خوددارى نمایند. و از نوشتن بدهىِ مدت دار، چه کوچک باشد یا بزرگ، ملول نشوید (هر چه باشد بنویسید). این کار، در نزد خدا به عدالت نزدیکتر، و براى شهادت مطمئن تر، و براى جلوگیرى از تردید (و نزاع) بهتر مى باشد; مگر این که داد و ستد نقدى باشد که بین خود، دست به دست مى کنید. در این صورت، باکى بر شما نیست که آن را ننویسید. ولى هنگامى که خرید و فروش (نقد) مى کنید. شاهد بگیرید. و نباید به نویسنده و شاهد، (به خاطر حقگویى،) زیانى برسد. و اگر چنین کنید، از فرمان پروردگار خارج شده اید. از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید. و خداوند به شما تعلیم مى دهد; خداوند به همه چیز داناست.
صفحه قبل
..........
صفحه ۴۸
..........
صفحه بعد
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری