صفحه 441 قرآن کریم سوره یس

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

صفحه قبل .......... صفحه ۴۴۱ .......... صفحه بعد

(وَ اضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْیَةِ إِذ ْ جَاءهَا الْمُرْسَلُونَ) ﴿۱۳﴾
و براى آنها، اصحاب شهر انطاكيه را مثال بزن هنگامى كه فرستادگان خدا به سوى آنان آمدند؛

---

(إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَیْهِمُ اثْنَیْنِ فَکَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَیْکُم مُّرْسَلُونَ) ﴿۱۴﴾
در آن زمان كه دو نفر از رسولان خود را به سوى آنها فرستاديم، امّا آنان فرستادگان ما را تكذيب كردند؛ پس براى تقويت آن دو، شخص سوّمى را فرستاديم؛ و آنها گفتند: «ما فرستادگان خدا به سوى شما هستيم.»

---

(قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَ مَا أَنزَلَ الرَّحْمن مِن شَیْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ تَکْذِبُونَ) ﴿۱۵﴾
امّا آنان در جواب گفتند: «شما جز بشرى همانند ما نيستيد، و خداوند رحمان چيزى نازل نكرده، شما فقط دروغ مى‌گوييد.»

---

(قَالُوا رَبُّنَا یَعْلَمُ إِنَّا إِلَیْکُمْ لَمُرْسَلُونَ) ﴿۱۶﴾
فرستادگان ما گفتند: «پروردگار ما مى‌داند كه ما قطعاً فرستادگان او به سوى شما هستيم،

---

(وَ مَا عَلَیْنَا إِلاَّ الْبَلاَغُ الْمُبِینُ) ﴿۱۷﴾
و بر عهده ما چيزى جز ابلاغ آشكار نيست.»

---

(قَالُوا إِنَّا تَطَیَّرْنَا بِکُمْ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّکُمْ وَ لَیَمَسَّنَّکُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِیمٌ) ﴿۱۸﴾
آنان گفتند: «ما شما را به فال بد گرفته‌ايم (و شما را شوم مى‌دانيم)، و اگر از اين سخنان دست برنداريد شما را سنگسار خواهيم كرد و عذاب دردناكى از ما به شما خواهد رسيد!

---

(قَالُوا طَائِرُکُمْ مَعَکُمْ أَئِن ذُکِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ) ﴿۱۹﴾
فرستادگان گفتند: «اگر درست بينديشيد فال بد شما با خود شماست، بلكه شما گروهى اسرافكاريد.»

---

(وَ جَاء مِنْ أَقْصَی الْمَدِینَةِ رَجُلٌ یَسْعَی قَالَ یَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِینَ) ﴿۲۰﴾
و مردى با ايمان از دورترين نقطه شهر با شتاب آمد، گفت: «اى قوم من! از فرستادگان خدا پيروى كنيد.

---

(اتَّبِعُوا مَن لاَّ یَسْأَلُکُمْ أَجْرًا وَ هُم مُّهْتَدُونَ) ﴿۲۱﴾
از كسانى پيروى كنيد كه از شما اجر و پاداشى نمى‌خواهند و خود هدايت يافته‌اند.

---

(وَ مَا لِی لاَ أَعْبُدُ الَّذِی فَطَرَنِی وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ) ﴿۲۲﴾
چرا كسى را پرستش نكنم كه مرا آفريده، و همگى به سوى او بازگشت داده مى‌شويد؟!

---

(أَ أَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن یُرِدْنِ الرَّحْمَن بِضُرٍّ لاَّ تُغْنِ عَنِّی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئًا وَ لاَ یُنقِذُونِ) ﴿۲۳﴾
آيا غير از او معبودانى را انتخاب كنم‌ كه اگر خداوند رحمان بخواهد زيانى به من برساند، شفاعت آنها كمترين فايده‌اى براى من ندارد و مرا از مجازات او نجات نخواهند داد؟!

---

(إِنِّی إِذًا لَّفِی ضَلاَلٍ مُّبِینٍ) ﴿۲۴﴾
اگر چنين كنم، در گمراهى آشكارى خواهم بود.

---

(إِنِّی آمَنتُ بِرَبِّکُمْ فَاسْمَعُونِ) ﴿۲۵﴾
به همين دليل من به پروردگارتان ايمان آوردم؛ پس به سخنان من گوش فرا دهيد.»

---

(قِیلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ یَا لَیْتَ قَوْمِی یَعْلَمُونَ) ﴿۲۶﴾
سرانجام او را شهيد كردند و به او گفته شد: «وارد بهشت شو.» گفت: «اى كاش قوم من مى‌دانستند

---

(بِمَا غَفَرَ لِی رَبِّی وَ جَعَلَنِی مِنَ الْمُکْرَمِینَ) ﴿۲۷﴾
كه پروردگارم مرا آمرزيده و از گرامى‌داشتگان قرار داده است!»

صفحه قبل .......... صفحه ۴۴۱ .......... صفحه بعد