• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۱۷۷ قرآن کریم سوره انفال

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



۞ (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ)
بنام خداوند بخشنده مهربان

(یَسْأَلُونَکَ عَنِ الْأَنفَالِ ۖ قُلِ الْأَنفَالُ لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَصْلِحُوا ذَاتَ بَیْنِکُمْ ۖ وَ أَطِیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ)۱
از تو درباره انفال [غنایم، و اموال بدون مالک] سؤال مى کنند; بگو: «انفال مخصوص خدا و پیامبر است; پس، از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید; و خصومتهایى را که در میان شماست، اصلاح کنید; و اگر ایمان دارید، از خدا و پیامبرش اطاعت کنید;»



(إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ إِذَا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَ عَلَیٰ رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ)۲
مؤمنان، تنها کسانى هستند که هرگاه نام خدا برده شود، دلهاشان ترسان مى گردد; و هنگامى که آیات او بر آنها خوانده مى شود، ایمانشان فزونتر مى گردد; و تنها بر پروردگارشان توکّل دارند.



(الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ)۳
همان کسانى که نماز را برپا مى دارند; و از آنچه به آنها روزى داده ایم، انفاق مى کنند.



(أُولَٰئِکَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا ۚ لَّهُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیمٌ)۴
(آرى،) مؤمنان حقیقى آنها هستند; براى آنان درجاتى (والا) نزد پروردگارشان است; و براى آنها، آمرزش و روزىِ پرارزشى است.



(کَمَا أَخْرَجَکَ رَبُّکَ مِن بَیْتِکَ بِالْحَقِّ وَ إِنَّ فَرِیقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ لَکَارِهُونَ)۵
همان گونه که پروردگارت تو را بحق از خانه ات (به سوى میدان بدر،) خارج ساخت، در حالى که گروهى از مؤمنان ناخشنود بودند (ولى سرانجامش پیروزى بود).



(یُجَادِلُونَکَ فِی الْحَقِّ بَعْدَ مَا تَبَیَّنَ کَأَنَّمَا یُسَاقُونَ إِلَی الْمَوْتِ وَ هُمْ یَنظُرُونَ)۶
آنها پس از روشن شدن حق، باز با تو مجادله مى کردند; (و چنان ترس و وحشت آنها را فراگرفته بود، که) گویى به سوى مرگ رانده مى شوند، و آن را با چشم خود مى نگرند.



(وَ إِذْ یَعِدُکُمُ اللَّهُ إِحْدَی الطَّائِفَتَیْنِ أَنَّهَا لَکُمْ وَ تَوَدُّونَ أَنَّ غَیْرَ ذَاتِ الشَّوْکَةِ تَکُونُ لَکُمْ وَ یُرِیدُ اللَّهُ أَن یُحِقَّ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ وَ یَقْطَعَ دَابِرَ الْکَافِرِینَ)۷
و (به یاد آرید) هنگامى را که خداوند به شما وعده داد که یکى از دو گروه [کاروان تجارى، یا لشکر مسلح قریش] نصیب شما خواهد بود; و شما دوست مى داشتید که کاروان (غیر مسلح) براى شما باشد; ولى خداوند مى خواهد حق را با دستورات خود تقویت، و ریشه کافران را قطع کند; (از این رو شما را برخلاف میلتان، با لشکر قریش درگیر ساخت.)



(لِیُحِقَّ الْحَقَّ وَ یُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُجْرِمُونَ)۸
تا حق را تثبیت کند، و باطل را از میان بردارد، هرچند مجرمان کراهت داشته باشند.




جعبه ابزار