صفحه 24 قرآن کریم سوره بقره

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

صفحه قبل .......... صفحه ۲۴ .......... صفحه بعد

(وَ لَا تَقُولُوا لِمَن یُقْتَلُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ ۚ بَلْ أَحْیَاءٌ وَ لَٰکِن لَّا تَشْعُرُونَ) (۱۵۴)
و به آنهایی که در راه خدا کشته می شوند، مرده نگویید؛ بلکه آنها زنده اند، ولی شما نمی فهمید.

---

(وَ لَنَبْلُوَنَّکُم بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ ۗ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ) (۱۵۵)
به یقین همه شما را با امورى همچون ترس، گرسنگى و کاهش در مالها و جانها و میوه ها آزمایش مى کنیم; و بشارت ده به صابران.

---

(الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ) (۱۵۶)
(همان) کسانى که هر گاه مصیبتى به ایشان مى رسد، مى گویند: «ما از آنِ خداییم; و به سوى او بازمى گردیم.»

---

(أُولَٰئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ ۖ وَ أُولَٰئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ) (۱۵۷)
آنها کسانى هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده; و آنانند هدایت یافتگان.

---

(إِنَّ الصَّفَا وَ الْمَرْوَةَ مِن شَعَائِرِ اللَّهِ ۖ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْهِ أَن یَطَّوَّفَ بِهِمَا ۚ وَ مَن تَطَوَّعَ خَیْرًا فَإِنَّ اللَّهَ شَاکِرٌ عَلِیمٌ) (۱۵۸)
«صفا» و «مروه» از شعائر الهى است; بنابراین، هرکس که حجِّ خانه خدا و یا عمره انجام دهد، باکى بر او نیست که برآن دو طواف کند; (و سعىِ صفا و مروه به جاى آورد.) و کسى که فرمان خدا را در انجام کارهاى نیک اطاعت کند، خداوند (نسبت به عمل او) قدردان، و (از آن) آگاه است.

---

(إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَیِّنَاتِ وَ الْهُدَیٰ مِن بَعْدِ مَا بَیَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِی الْکِتَابِ ۙ أُولَٰئِکَ یَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ یَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ) (۱۵۹)
کسانى که دلایل روشن، و هدایتى را که نازل کرده ایم، پس از آن که آن را در کتاب (آسمانى آنها) براى مردم بیان نمودیم، کتمان کنند، خدا آنها را لعنت مى کند; و همه لعن کنندگان نیز، آنها را لعن مى کنند;

---

(إِلَّا الَّذِینَ تَابُوا وَ أَصْلَحُوا وَ بَیَّنُوا فَأُولَٰئِکَ أَتُوبُ عَلَیْهِمْ ۚ وَ أَنَا التَّوَّابُ الرَّحِیمُ) (۱۶۰)
مگر کسانى که توبه کردند، و (اعمال بد خود را) جبران نمودند، و (آنچه را کتمان کرده بودند،) بیان کردند; من توبه آنها را مى پذیرم; که من توبه پذیر و مهربانم.

---

(إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ مَاتُوا وَ هُمْ کُفَّارٌ أُولَٰئِکَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلَائِکَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ) (۱۶۱)
کسانى که کافر شدند، و در حال کفر از دنیا رفتند، لعنت خداوند و فرشتگان و همه مردم بر آنها خواهد بود.

---

(خَالِدِینَ فِیهَا ۖ لَا یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لَا هُمْ یُنظَرُونَ) (۱۶۲)
و همیشه در آن (لعن و دورى از رحمت پروردگار) باقى مى مانند; نه از عذابشان کاسته مى شود،و نه مهلتى به آنان داده مى شود.

---

(وَ إِلَٰهُکُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ لَّاإِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَٰنُ الرَّحِیمُ) (۱۶۲)
و خداى شما، خداوند یگانه اى است، که غیر از او معبودى نیست!. اوست بخشنده و مهربان (و داراى رحمت عام و خاصّ).

صفحه قبل .......... صفحه ۲۴ .......... صفحه بعد