گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ إِذْ نَجَّیْنَاکُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذَابِ یُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَکُمْ وَ یَسْتَحْیُونَ نِسَاءَکُمْ ۚ وَ فِی ذَٰلِکُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّکُمْ عَظِیمٌ)۴۹ناصر مکارم شیرازی:
و (نیز به یاد آورید) آن زمان که شما را از چنگال فرعونیان رهایى بخشیدیم; که همواره شما را به بدترین صورت آزار مى دادند، پسران شما را سرمى بریدند; و زنان شما را (براى کنیزى) زنده نگه مى داشتند. و در اینها، آزمایش بزرگى از طرف پروردگارتان بود.
حسین انصاریان:
و [ای بنی‌اسرائیل! به یاد آرید] زمانی که شما را از حکومت ظالمانۀ فرعونیان نجات دادیم؛ آنان‌که همواره شما را به شدیدترین وضع شکنجه میکردند، پسرانتان را سر می‌بریدند و زنانتان را [برای بیگاری و خدمت‌کاری] زنده می‌گذاشتند، برای شما در آن بلاها، آزمایشی بزرگ از سوی پروردگارتان بود.
محمدمهدی فولادوند:
و [به ياد آريد] آنگاه كه شما را از [چنگ] فرعونيان رهانيديم [آنان] شما را سخت شكنجه میکردند پسران شما را سر مى بريدند و زنهايتان را زنده مى گذاشتند و در آن [امر بلا و] آزمايش بزرگى از جانب پروردگارتان بود.
(وَ إِذْ فَرَقْنَا بِکُمُ الْبَحْرَ فَأَنجَیْنَاکُمْ وَ أَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَ أَنتُمْ تَنظُرُونَ)۵۰ناصر مکارم شیرازی:
و (یاد کنید) هنگامى که دریا را برایتان شکافتیم; و شما را نجات دادیم; و فرعونیان را غرق ساختیم; در حالى که شما تماشا مى کردید.
حسین انصاریان:
و [به یاد آرید] هنگامی که [به قدرت خود] دریا را برای شما شکافتیم، و شما را نجات داده، [به خشکی رساندیم،] و فرعونیان را درحالی‌که تماشا می‌کردید غرق کردیم.
محمدمهدی فولادوند:
و هنگامى كه دريا را براى شما شكافتيم و شما را نجات بخشيديم و فرعونيان را در حالى كه شما نظاره میکرديد غرق كرديم.
(وَ إِذْ وَاعَدْنَا مُوسَیٰ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَ أَنتُمْ ظَالِمُونَ)۵۱ناصر مکارم شیرازی:
و (به یاد آورید) هنگامى را که با موسى چهل شب وعده گذاردیم; (و او، براى گرفتن فرمانهاى الهى، به میعادگاه آمد;) سپس شما گوساله را بعد از او (براى پرستش) انتخاب نمودید; در حالى که ستمکار بودید.
حسین انصاریان:
و [به یاد آرید] زمانی که با موسی [برای نزول تورات،] چهل شب وعده گذاشتیم، سپس شما بعد از رفتنش [به ضیافت الهی،] گوساله را معبودِ خود قرار دادید درحالی‌که [با این کارِ بسیار زشت،] ستمکار بودید.
محمدمهدی فولادوند:
و آنگاه كه با موسى چهل شب قرار گذاشتيم آنگاه در غياب وى شما گوساله را [به پرستش] گرفتيد در حالى كه ستمكار بوديد.
(ثُمَّ عَفَوْنَا عَنکُم مِّن بَعْدِ ذَٰلِکَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ)۵۲ناصر مکارم شیرازی:
سپس شما را بعد از آن (گناه بزرگ) بخشیدیم; شاید شکرگزارى کنید.
حسین انصاریان:
آنگاه پس از آن [عملِ ستمکارانه] از شما درگذشتیم برای آن‌که [نعمت قبولِ توبه و بازگشت به توحید را] سپاس‌گزاری کنید.
محمدمهدی فولادوند:
پس از آن بر شما بخشوديم باشد كه شكرگزارى كنيد.
(وَ إِذْ آتَیْنَا مُوسَی الْکِتَابَ وَ الْفُرْقَانَ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ)۵۳ناصر مکارم شیرازی:
و (نیز به یاد آورید) هنگامى را که به موسى، کتاب و وسیله تشخیص (حق از باطل) دادیم; شاید هدایت شوید.
حسین انصاریان:
و [به یاد آرید] هنگامی که به موسی کتاب و میزان [جداکنندۀ حق از باطل] عطا کردیم تا هدایت یابید [و به سعادت اَبدی برسید.]
محمدمهدی فولادوند:
و آنگاه كه موسى را كتاب و فرقان [جداكننده حق از باطل] داديم شايد هدايت يابيد.
(وَ إِذْ قَالَ مُوسَیٰ لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ إِنَّکُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَکُم بِاتِّخَاذِکُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَیٰ بَارِئِکُمْ فَاقْتُلُوا أَنفُسَکُمْ ذَٰلِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ عِندَ بَارِئِکُمْ فَتَابَ عَلَیْکُمْ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ)۵۴ناصر مکارم شیرازی:
و زمانى را که موسى به قوم خود گفت «اى قوم من! شما با انتخاب گوساله (براى پرستش) به خود ستم کردید; توبه کنید; و به سوى آفریننده خود بازگردید; و خود را [یکدیگر را] به قتل برسانید; این کار، براى شما در پیشگاه آفریدگارتان بهتر است.» سپس خداوند توبه شما را پذیرفت; زیرا اوست توبه پذیر مهربان.
حسین انصاریان:
و [به یاد آرید] زمانی که موسی به قومش گفت ای قوم من! بی‌تردید شما با معبود قراردادن گوساله، به خود ستم کردید، پس به‌سوی آفرینندۀ خود بازگردید، و [افرادی از] خودتان را [که به پرستش گوساله پرداختند] بکُشید که این [کار] برای شما در پیشگاه آفریدگارتان بهتر است. خداوند [پس از آن] توبۀ شما را پذیرفت؛ زیرا او بسیار توبه‌پذیر و مهربان است.
محمدمهدی فولادوند:
و چون موسى به قوم خود گفت اى قوم من شما با [به پرستش] گرفتن گوساله برخود ستم كرديد پس به درگاه آفريننده خود توبه كنيد و [خطاكاران] خودتان را به قتل برسانيد كه اين [كار] نزد آفريدگارتان براى شما بهتر است پس [خدا] توبه شما را پذيرفت كه او توبه پذير مهربان است.
(وَ إِذْ قُلْتُمْ یَا مُوسَیٰ لَن نُّؤْمِنَ لَکَ حَتَّیٰ نَرَی اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْکُمُ الصَّاعِقَةُ وَ أَنتُمْ تَنظُرُونَ)۵۵ناصر مکارم شیرازی:
و (نیز به یاد آورید) هنگامى را که گفتید «اى موسى! ما هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد; مگر این که خدا را آشکارا (با چشم خود) ببینیم;» پس صاعقه شما را گرفت; درحالى که تماشا مى کردید.
حسین انصاریان:
و [به یاد آرید] زمانی که به موسی گفتید ای موسی! هرگز به تو ایمان نمی‌آوریم مگر این‌که خدا را با چشم خود به‌صورتی آشکار ببینیم. پس [به سبب این درخواستِ بیجا] درحالی‌که نظاره می‌کردید صاعقۀ مرگبار شما را گرفت.
محمدمهدی فولادوند:
و چون گفتيد اى موسى تا خدا را آشكارا نبينيم هرگز به تو ايمان نخواهيم آورد پس در حالى كه مى نگريستيد صاعقه شما را فرو گرفت.
(ثُمَّ بَعَثْنَاکُم مِّن بَعْدِ مَوْتِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ)۵۶ناصر مکارم شیرازی:
سپس شما را پس از مرگتان، حیات بخشیدیم; شاید شکرگزارى کنید.
حسین انصاریان:
آنگاه شما را بعد از مردنتان برانگیختیم تا سپاس‌گزاری کنید.
محمدمهدی فولادوند:
سپس شما را پس از مرگتان برانگيختيم باشد كه شكرگزارى كنيد.
(وَ ظَلَّلْنَا عَلَیْکُمُ الْغَمَامَ وَ أَنزَلْنَا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوَیٰ ۖ کُلُوا مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ ۖ وَ مَا ظَلَمُونَا وَ لَٰکِن کَانُوا أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ)۵۷ناصر مکارم شیرازی:
و ابر را بر شما سایبان قرار دادیم; و «مَنّ» [نوعى صمغ شیرین گیاهان] و «سلوى» [پرنده اى مانند بلدرچین ] را براى شما فرستادیم ; (و گفتیم) «از نعمتهاى پاکیزه اى که به شما روزى داده ایم بخورید;» و (آنها کفران کردند، ولى با این کار;) آنها به ما ستم نکردند; بلکه به خود ستم مى نمودند.
حسین انصاریان:
و [در صحرای سوزان سینا] ابر را بر بالای سرتان سایبان قرار دادیم، و برای شما اَنگبین و پرنده سَلوی فرستادیم [و گفتیم] از خوراکی‌های دلپذیر که روزی شما کردیم بخورید. آنان [با طغیان و ناسپاسی در برابر الطافِ ما] بر ما ستم نکردند؛ بلکه همواره بر خود ستم می‌ورزیدند.
محمدمهدی فولادوند:
و بر شما ابر را سايه گستر كرديم و بر شما گزانگبين و بلدرچين فرو فرستاديم [و گفتيم] از خوراكيهاى پاكيزه اى كه به شما روزى داده ايم بخوريد و[لى آنان] بر ما ستم نكردند بلكه بر خويشتن ستم روا مى داشتند.
