• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بارئ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: بارئ.

بارِی (به کسر راء) از واژگان قرآن کریم به معنای آفریننده‌ است.



بارِی به معنای آفریننده‌ است.


(هُوَ اللَّهُ الْخالِقُ‌ الْبارِئُ‌ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْاَسْماءُ الْحُسْنی‌) «اوست خدای اندازه‌گیر، آفریننده، صورت ده، برای اوست نام‌های خوب.»
شاید خدا را از آن جهت باری گوییم که به وسیله‌ی ایجاد، اشیاء را از نبودن کنار و به طرف بود می‌کشاند.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۷۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۱۲۱.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۴۸.    
۴. حشر/سوره۵۹، آیه۲۴.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۲۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۸۲.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۴۰۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۵۰.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بارئ»، ج۱، ص۱۷۴.    






جعبه ابزار