گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(إِذْ دَخَلُوا عَلَیْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ إِنَّا مِنکُمْ وَجِلُونَ)۵۲هنگامى که بر او وارد شدند و سلام کردند; (ابراهیم) گفت: «ما از شما بیمناکیم!»
(قَالُوا لَا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُکَ بِغُلَامٍ عَلِیمٍ)۵۳گفتند: «نترس، ما تو را به پسرى دانا بشارت مى دهیم!»
(قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِی عَلَیٰ أَن مَّسَّنِیَ الْکِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ)۵۴گفت: «آیا به من (چنین) بشارت مى دهید با این که پیر شده ام؟! با این حال به چه چیز بشارت مى دهید؟!»
(قَالُوا بَشَّرْنَاکَ بِالْحَقِّ فَلَا تَکُن مِّنَ الْقَانِطِینَ)۵۵گفتند: «تو را بحق بشارت دادیم; بنابراین جزء مأیوسان مباش.»
(قَالَ وَ مَن یَقْنَطُ مِن رَّحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ)۵۶گفت: «چه کسى جز گمراهان، از رحمت پروردگارش مأیوس مى شود؟!»
(قَالَ فَمَا خَطْبُکُمْ أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ)۵۷(سپس) گفت: «مأموریت شما چیست اى فرستادگان (خدا)؟»
(قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَیٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِینَ)۵۸گفتند: «ما به سوى قومى گنهکار فرستاده شده ایم (تا آنها را هلاک کنیم);
(إِلَّا آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِینَ)۵۹مگر خاندان لوط، که همگى آنها را نجات خواهیم داد;
(إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا ۙ إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِینَ)۶۰بجز همسرش، که مقدّر داشتیم از بازماندگان (در شهر، و هلاک شوندگان) باشد.»
(فَلَمَّا جَاءَ آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ)۶۱هنگامى که فرستادگان (خدا) به سراغ خاندان لوط آمدند،
(قَالَ إِنَّکُمْ قَوْمٌ مُّنکَرُونَ)۶۲(لوط) گفت: «شما گروه ناشناسى هستید!»
(قَالُوا بَلْ جِئْنَاکَ بِمَا کَانُوا فِیهِ یَمْتَرُونَ)۶۳گفتند: «ما همان چیزى را براى تو آورده ایم که آنها
[کافران
] در آن پیوسته تردید داشتند (آرى، ما مأمور عذابیم)!
(وَ أَتَیْنَاکَ بِالْحَقِّ وَ إِنَّا لَصَادِقُونَ)۶۴ما واقعیّت مسلّمى را براى تو آورده ایم; و به یقین ما راستگو هستیم.
(فَأَسْرِ بِأَهْلِکَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّیْلِ وَ اتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَ لَا یَلْتَفِتْ مِنکُمْ أَحَدٌ وَ امْضُوا حَیْثُ تُؤْمَرُونَ)۶۵پس، خانواده ات را در دل شب با خود بردار، و از این جا ببر; و خودت به دنبال آنها حرکت کن; و کسى از شما به پشت سر خویش ننگرد; و به همان جا که مأمور مى شوید بروید.»
(وَ قَضَیْنَا إِلَیْهِ ذَٰلِکَ الْأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَٰؤُلَاءِ مَقْطُوعٌ مُّصْبِحِینَ)۶۶و ما به لوط این موضوع را وحى فرستادیم که صبحگاهان، همه آنها ریشه کن خواهند شد.
(وَ جَاءَ أَهْلُ الْمَدِینَةِ یَسْتَبْشِرُونَ)۶۷اهل شهر (از ورود میهمانان باخبر شدند، و به طرف خانه لوط) آمدند در حالى که شادمان بودند.
(قَالَ إِنَّ هَٰؤُلَاءِ ضَیْفِی فَلَا تَفْضَحُونِ)۶۸(لوط) گفت: «اینها میهمانان منند;آبروى مرا نریزید;
(وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ لَا تُخْزُونِ)۶۹و از (خشم) خدا بترسید، و مرا شرمنده نسازید!»
(أَوَلَمْ نَنْهَکَ عَنِ الْعَالَمِینَ)۷۰گفتند: «مگر ما تو را از جهانیان نهى نکردیم (و نگفتیم کسى را به میهمانى نپذیر؟!)»
