گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(الَّذِینَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِینَ)۹۱همان کسانى که قرآن را تقسیم کردند (; و فقط آنچه را به سودشان بود پذیرفتند)!
(فَوَرَبِّکَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ)۹۲به پروردگارت سوگند، (در قیامت) از همه آنها سؤال خواهیم کرد،
(عَمَّا کَانُوا یَعْمَلُونَ)۹۳از آنچه انجام مى داند!
(فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ)۹۴آنچه را مأموریت دارى، آشکار ساز; و از مشرکان روى گردان (و به آنها اعتنا نکن).
(إِنَّا کَفَیْنَاکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ)۹۵به یقین ما شرّ استهزاکنندگان را از تو دفع کردیم;
(الَّذِینَ یَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۚ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ)۹۶همان کسانى که معبود دیگرى با خدا قرار مى دهند; امّا بزودى مى فهمند (که در اشتباه بودند)!
(وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّکَ یَضِیقُ صَدْرُکَ بِمَا یَقُولُونَ)۹۷ما مى دانیم سینه ات از آنچه آنها مى گویند تنگ مى شود (و تو را سخت ناراحت مى کنند).
(فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَ کُن مِّنَ السَّاجِدِینَ)۹۸(براى دفع این ناراحتى) پروردگارت را تسبیح گو و ستایش نما; و از سجده کنندگان باش.
(وَ اعْبُدْ رَبَّکَ حَتَّیٰ یَأْتِیَکَ الْیَقِینُ)۹۹و پروردگارت را عبادت کن تا یقین تو را فرارسد (و از جهان چشم فروبندى).
۞ (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ)بنام خداوند بخشنده مهربان
(أَتَیٰ أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ ۚ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَیٰ عَمَّا یُشْرِکُونَ)۱فرمان خدا (براى مجازات مشرکان،) فرا رسیده است; براى آن عجله نکنید! او منزّه و برتر است از آنچه همتاى او قرار مى دهند!
(یُنَزِّلُ الْمَلَائِکَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَیٰ مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنذِرُوا أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ)۲فرشتگان را با روح (و وحى الهى) به فرمانش بر هر کس از بندگانش بخواهد نازل مى کند; (و به آنها دستور مى دهد) که (مردم را) انذار کنید; (و بگویید:) معبودى جز من نیست; از ( مخالفت دستور) من، بپرهیزید!
(خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ تَعَالَیٰ عَمَّا یُشْرِکُونَ)۳آسمانها و زمین را بحق آفرید; او برتر است از آنچه همتاى او قرار مى دهند!
(خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُّبِینٌ)۴انسان را از نطفه بى ارزشى آفرید; و (این موجود ضعیف) سرانجام (موجودى فصیح، و) مدافع گویا و آشکار خویش گردید.
(وَ الْأَنْعَامَ خَلَقَهَا ۗ لَکُمْ فِیهَا دِفْءٌ وَ مَنَافِعُ وَ مِنْهَا تَأْکُلُونَ)۵و چهارپایان را براى شما آفرید; در حالى که در آنها، وسیله پوشش، و منافع دیگرى است; و از (گوشت و شیر) آنها مى خورید.
(وَ لَکُمْ فِیهَا جَمَالٌ حِینَ تُرِیحُونَ وَ حِینَ تَسْرَحُونَ)۶و در آنها براى شما زینت و شکوه (فراوانى) است به هنگامى که آنها را به استراحتگاهشان باز مى گردانید، و هنگامى که (صبحگاهان) به صحرا مى فرستید.
