روح - به فتح راء (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَوْح (به فتح راء و سکون واو) از
واژگان قرآن کریم به معنای راحتی است.
رَوْح به معنای راحتى است.
طبرسی در ذيل آيه
(وَ لا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ) (از رحمت خدا مأيوس نشويد؛)
گوید «وَ الرَّوْحُ: الرَّاحَةُ» و اصل باب از ريحى است كه
رحمت میآورد و در معنى آيه گفته: «مأيوس نباشيد از رحمتی كه خدا میآورد.»
جوهری گويد «الرَّوْحُ وَ الرَّاحَةُ:الِاسْتِرَاحَةُ»
قاموس آن را راحتى و رحمت و نسيم و ريح گفته است.
(فَرَوْحٌ وَ رَيْحانٌ وَ جَنَّةُ نَعِيمٍ) «راحتى و
روزی است و
بهشت پر
نعمت.»
(وَ لَكُمْ فِيها جَمالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَ حِينَ تَسْرَحُونَ) «براى شما در آنها تماشا است آنگاه كه راحتشان میكنيد و آنگاه كه به چرا رها مىنمائيد.» اراحه آوردن
چهارپایان است به خوابگاه و محل استراحت و سرح فرستادن به چراگاه است.
قرشی بنایی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «روح»، ج۳، ص۱۳۰.