گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ یَا قَوْمِ لَا یَجْرِمَنَّکُمْ شِقَاقِی أَن یُصِیبَکُم مِّثْلُ مَا أَصَابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صَالِحٍ ۚ وَ مَا قَوْمُ لُوطٍ مِّنکُم بِبَعِیدٍ)۸۹و اى قوم من! دشمنى و مخالفت با من، سبب نشود که شما به همان سرنوشتى که قوم نوح یا قوم هود یاقوم صالح گرفتار شدند، گرفتار شوید. و (سرزمین) قوم لوط از شما چندان دور نیست.
(وَ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ ۚ إِنَّ رَبِّی رَحِیمٌ وَدُودٌ)۹۰از پروردگار خود، آمرزش بطلبید; و به سوى او بازگردید; که پروردگارم مهربان و دوستدار (بندگان توبه کار) است.»
(قَالُوا یَا شُعَیْبُ مَا نَفْقَهُ کَثِیرًا مِّمَّا تَقُولُ وَ إِنَّا لَنَرَاکَ فِینَا ضَعِیفًا ۖ وَ لَوْلَا رَهْطُکَ لَرَجَمْنَاکَ ۖ وَ مَا أَنتَ عَلَیْنَا بِعَزِیزٍ)۹۱گفتند: «اى شعیب! بسیارى از آنچه را مى گویى، ما نمى فهمیم; و ما تو را در میان خود،ضعیف مى یابیم; و اگر (بخاطر) قبیله کوچکت نبود، تو را سنگسار مى کردیم; و تو در برابر ما قدرتى ندارى.»
(قَالَ یَا قَوْمِ أَرَهْطِی أَعَزُّ عَلَیْکُم مِّنَ اللَّهِ وَ اتَّخَذْتُمُوهُ وَرَاءَکُمْ ظِهْرِیًّا ۖ إِنَّ رَبِّی بِمَا تَعْمَلُونَ مُحِیطٌ)۹۲گفت: «اى قوم من! آیا قبیله کوچکم، نزد شما عزیزتر از خداوند است؟! در حالى که (فرمان) او را پشت سر انداخته اید! پروردگارم به آنچه انجام مى دهید،احاطه دارد (و آگاه است).
(وَ یَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَیٰ مَکَانَتِکُمْ إِنِّی عَامِلٌ ۖ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن یَأْتِیهِ عَذَابٌ یُخْزِیهِ وَ مَنْ هُوَ کَاذِبٌ ۖ وَ ارْتَقِبُوا إِنِّی مَعَکُمْ رَقِیبٌ)۹۳اى قوم من! هر چه در توان دارید، انجام دهید; من هم کار خود را انجام مى دهم; و بزودى خواهید دانست چه کسى عذاب رسواکننده به سراغش مى آید، وچه کسى دروغگوست! شما انتظار بکشید، من هم با شما در انتظارم!»
(وَ لَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّیْنَا شُعَیْبًا وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَ أَخَذَتِ الَّذِینَ ظَلَمُوا الصَّیْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِی دِیَارِهِمْ جَاثِمِینَ)۹۴و هنگامى که فرمان ما فرا رسید، شعیب و کسانى را که با او ایمان آورده بودند، با رحمت خود نجات دادیم; و آنها را که ستم کردند، صیحه (مرگبار آسمانى) فرو گرفت; و بامدادان در خانه هایشان، به رو افتاده و مرده بودند;
(کَأَن لَّمْ یَغْنَوْا فِیهَا ۗ أَلَا بُعْدًا لِّمَدْیَنَ کَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ)۹۵آنچنان که گویى هرگز ساکن آن (دیار) نبودند! دور باد مَدْیَن (و اهل آن از رحمت خدا)، همان گونه که قوم ثمود دور شدند!
(وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَیٰ بِآیَاتِنَا وَ سُلْطَانٍ مُّبِینٍ)۹۶ما، موسى را با آیات خود و دلیل آشکارى فرستادیم.
(إِلَیٰ فِرْعَوْنَ وَ مَلَئِهِ فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ ۖ وَ مَا أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِیدٍ)۹۷به سوى فرعون و اطرافیانش; امّا آنها از فرمان فرعون پیروى کردند; در حالى که فرمان فرعون، مایه رشد و نجات نبود.
