حضرت هود (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هُود (به ضم هاء) از
واژگان قرآن کریم نام یکی از انبیای الهی است.
نام مباركش هفت بار در
قرآن کریم تکرار شده است.
هُود نام یکی از انبیای الهی است.
آن حضرت بر قومی به نام عاد مبعوث شد و در اثر عدم قبول دعوت وی چون مهلت خدایی به سر آمد بادی سرد، سوزان و زوزهکش، هفت شب و هشت روز به دیار آنها وزیدن گرفت و خون را در بدنها منجمد کرد و همه تار و مار شدند:
(وَ اَمَّا عادٌ فَاُهْلِکُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عاتِیَةٍ) (و امّا قوم «عاد» با تندبادى طغيانگر و سرد و پرصدا به هلاكت رسيدند.)
(سَخَّرَها عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیالٍ وَ ثَمانِیَةَ اَیَّامٍ حُسُوماً فَتَرَی الْقَوْمَ فِیها صَرْعی کَاَنَّهُمْ اَعْجازُ نَخْلٍ خاوِیَةٍ) ((خداوند) اين تندباد بنيانكن را هفت شب و هشت روز پى در پى بر آنها مسلّط ساخت، (و اگر آنجا بودى) مىديدى كه آن قوم همچون تنههاى پوسيده و تو خالى درختان نخل در ميان اين تند باد روى زمين افتاده و هلاک شدهاند!)
درباره آن باد در «روح» تحت عنوان بادی که قوم عاد را از بین برد بررسی کامل کردهایم. و نیز در «عاد» راجع به آن قوم صحبت شده است. هود (علیهالسّلام) در احقاف مبعوث شد که در «حقف» گذشت، قوم او انسانهای ما قبل تاریخاند و ذکری در تواریخ از آنها نیامده و در
تورات فعلی اشارهای به آنها نشده است فقط قرآن کریم مقداری از حالات آنها را در ضمن آیات نقل کرده است.
به مواردی از
هُود که در قرآن به کار رفته است، اشاره میشود:
(وَ اِلی عادٍ اَخاهُمْ هُوداً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَکُمْ مِنْ اِلهٍ غَیْرُهُ اَ فَلا تَتَّقُون) (و به سوى قوم عاد، برادرشان «هود» را (فرستاديم)؛ گفت: «اى قوم من! (تنها)
خدا را پرستش كنيد، كه جز او معبودى براى شما نيست! آيا پرهيزگارى پيشه نمىكنيد؟!»)
(وَ اِلی عادٍ اَخاهُمْ هُوداً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَکُمْ مِنْ اِلهٍ غَیْرُهُ اِنْ اَنْتُمْ اِلاَّ مُفْتَرُون) ((ما) به سوى (قوم) عاد، برادرشان «هود» را فرستاديم؛ (به آنها) گفت: «اى قوم من! خدا را پرستش كنيد، كه معبودى جز او براى شما نيست! شما فقط تهمت مىزنيد (و بتها را شريک او مىخوانيد)!)
(قالُوا یا هُودُ ما جِئْتَنا بِبَیِّنَةٍ وَ ما نَحْنُ بِتارِکی آلِهَتِنا عَنْ قَوْلِکَ وَ ما نَحْنُ لَکَ بِمُؤْمِنین) (گفتند: «اى هود! تو دليل روشنى براى ما نياوردهاى! و ما خدايان خود را بخاطر حرف تو، رها نخواهيم كرد! و ما (اصلًا) به تو ايمان نمىآوريم!)
(وَ لَمَّا جاءَ اَمْرُنا نَجَّیْنا هُوداً وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَ نَجَّیْناهُمْ مِنْ عَذابٍ غَلیظ) (و هنگامى كه فرمان ما فرا رسيد، «هود» و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند، به رحمت خود نجات داديم و آنها را از عذاب شديد، رهايى بخشيديم!)
(وَ اُتْبِعُوا فی هذِهِ الدُّنْیا لَعْنَةً وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ اَلا اِنَّ عاداً کَفَرُوا رَبَّهُمْ اَلا بُعْداً لِعادٍ قَوْمِ هُود) (آنان، در اين دنيا و
روز قیامت، لعنت (و نام ننگينى) به دنبال دارند! بدانيد «عاد» نسبت به پروردگارشان كفر ورزيدند! دور باد «عاد»- قوم هود- (از رحمت خدا و خير و سعادت).)
(وَ یا قَوْمِ لا یَجْرِمَنَّکُمْ شِقاقی اَنْ یُصیبَکُمْ مِثْلُ ما اَصابَ قَوْمَ نُوحٍ اَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صالِحٍ وَ ما قَوْمُ لُوطٍ مِنْكُمْ بِبَعيد) (و اى قوم من! دشمنى و مخالفت با من، سبب نشود كه شما به همان سرنوشتى كه
قوم نوح يا قوم هود يا
قوم صالح گرفتار شدند، گرفتار شويد! و قوم لوط از شما چندان دور نيست!)
(اِذْ قالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ هُودٌ اَ لا تَتَّقُون) (هنگامى كه برادرشان هود گفت: «آيا تقوا پيشه نمىكنيد؟!)
نام مبارک این پیامبر هفت بار در قرآن آمده است.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حضرت هود»، ج۷، ص۱۶۸.