(مَّن یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ ۖ وَ مَن تَوَلَّیٰ فَمَا أَرْسَلْنَاکَ عَلَیْهِمْ حَفِیظًا)۸۰کسى که از پیامبر اطاعت کند، خدا را اطاعت کرده; و هر کس که سرباز زند، تو را نگهبان (و مراقب) او نفرستادیم (و در برابر او، مسئول نیستى).
(وَ یَقُولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَزُوا مِنْ عِندِکَ بَیَّتَ طَائِفَةٌ مِّنْهُمْ غَیْرَ الَّذِی تَقُولُ ۖ وَ اللَّهُ یَکْتُبُ مَا یُبَیِّتُونَ ۖ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ تَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ ۚ وَ کَفَیٰ بِاللَّهِ وَکِیلًا)۸۱(آنها در حضور تو) مى گویند: «فرمانبرداریم»; امّا هنگامى که از نزد تو بیرون مى روند، جمعى از آنان بر خلاف گفته هاى تو، جلسات شبانه تشکیل مى دهند; آنچه را در این جلسات مى گویند، خداوند مى نویسد. اعتنایى به آنها نکن; (و از نقشه هاى آنان وحشت نداشته باش;) و بر خدا توکّل کن; کافى است که او یار و مدافع تو باشد.
(أَ فَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ ۚ وَ لَوْ کَانَ مِنْ عِندِ غَیْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلَافًا کَثِیرًا)۸۲آیا درباره قرآن نمى اندیشند؟! در حالى که اگر از سوى غیر خدا بود، اختلاف فراوانى در آن مى یافتند.
(وَ إِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِّنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ ۖ وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَی الرَّسُولِ وَ إِلَیٰ أُولِی الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِینَ یَسْتَنبِطُونَهُ مِنْهُمْ ۗ وَ لَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّیْطَانَ إِلَّا قَلِیلًا)۸۳و هنگامى که خبرى امید بخش یا نگران کننده به آنها برسد، (بدون تحقیق،) آن را شایع مى سازند; در حالى که اگر آن را به پیامبر و پیشوایانشان باز گردانند، کسانى که قدرت تشخیص کافى دارند، از ریشه هاى مسائل آگاه خواهند شد. (و به آنها اطلاع خواهند داد) و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، همگى، جز عدّه کمى، از شیطان پیروى مى کردید (و گمراه مى شدید).
(فَقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ لَا تُکَلَّفُ إِلَّا نَفْسَکَ ۚ وَ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِینَ ۖ عَسَی اللَّهُ أَن یَکُفَّ بَأْسَ الَّذِینَ کَفَرُوا ۚ وَ اللَّهُ أَشَدُّ بَأْسًا وَ أَشَدُّ تَنکِیلًا)۸۴در راه خدا پیکار کن، تنها مسؤول انجام وظیفه خود هستى. و مؤمنان را (بر این کار،) تشویق نما; امید است خداوند از قدرت کافران جلوگیرى کند ( حتى اگر تنها خودت به میدان بروى). و خداوند قدرتش بیشتر، و مجازاتش دردناک تر است.
(مَّن یَشْفَعْ شَفَاعَةً حَسَنَةً یَکُن لَّهُ نَصِیبٌ مِّنْهَا ۖ وَ مَن یَشْفَعْ شَفَاعَةً سَیِّئَةً یَکُن لَّهُ کِفْلٌ مِّنْهَا ۗ وَ کَانَ اللَّهُ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ مُّقِيتًا)۸۵کسى که شفاعت
[تشویق و کمک
] براى کار نیکى کند، سهمى از آن براى او خواهد بود; و کسى که شفاعت براى کار بدى کند، سهمى از آن خواهد داشت. و خداوند، حساب هر چیز را نگه مى دارد.
(وَ إِذَا حُیِّیتُم بِتَحِیَّةٍ فَحَیُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا ۗ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ حَسِیبًا)۸۶هر گاه به شما تحیتى گویند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهید; یا (لااقل) به همان گونه پاسخ گویید. خداوند حساب همه چیز را دارد.
