صفحه 58 قرآن کریم سوره آل عمران

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

صفحه قبل .......... صفحه ۵۸ .......... صفحه بعد

(إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ ۚ وَ مَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا اللَّهُ ۚ وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ) (۶۲)
این همان سرگذشت واقعى (عیسى) است.(و ادعاهایى همچون الوهّیت او،یا فرزند خدا بودنش، بى اساس است.)و هیچ معبودى، جز خداوند یگانه نیست; و به یقین، تنها خداوند تواناو حکیم است.

---

(فَإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِالْمُفْسِدِینَ) (۶۳)
اگر (با این همه شواهد روشن، باز هم از پذیرش حق) روى گردانند، (بدان که طالب حق نیستند; و) خداوند از (اعمال) مفسدان، آگاه است.

---

(قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْا إِلَیٰ کَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَیْنَنَا وَ بَیْنَکُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئًا وَ لَا یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّهِ ۚ فَإِن تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ) (۶۴)
بگو: «اى اهل کتاب! بیایید به سوى سخنى که میان ما و شما یکسان است; که جز خداوند یگانه را نپرستیم و چیزى را همتاى او قرار ندهیم; و بعضى از ما، بعض دیگر را ـغیر از خداى یگانه ـ به ربوبیت نپذیرد.» هر گاه (از این دعوت،) سرباز زنند، بگویید: «گواه باشید که ما مسلمانیم.»

---

(یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لِمَ تُحَاجُّونَ فِی إِبْرَاهِیمَ وَ مَا أُنزِلَتِ التَّوْرَاةُ وَ الْإِنجِیلُ إِلَّا مِن بَعْدِهِ ۚ أَ فَلَا تَعْقِلُونَ) (۶۵)
اى اهل کتاب!چرا درباره ابراهیم، گفتگو و نزاع مى کنید (و هر کدام، او را پیرو آیین خودتان معرفى مى نمایید)؟! در حالى که تورات و انجیل، بعد از او نازل شده است. آیا نمى اندیشید؟!

---

(هَا أَنتُمْ هَٰؤُلَاءِ حَاجَجْتُمْ فِيمَا لَکُم بِهِ عِلْمٌ فَلِمَ تُحَاجُّونَ فِيمَا لَیْسَ لَکُم بِهِ عِلْمٌ ۚ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ) (۶۶)
شما کسانى هستید که درباره آنچه نسبت به آن آگاه بودید، گفتگو و ستیز کردید; چرا درباره آنچه آگاه نیستید، گفتگو مى کنید؟! در حالى که خدا مى داند، و شما نمى دانید.

---

(مَا کَانَ إِبْرَاهِیمُ یَهُودِیًّا وَ لَا نَصْرَانِیًّا وَ لَٰکِن کَانَ حَنِیفًا مُّسْلِمًا وَ مَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِینَ) (۶۷)
ابراهیم نه یهودى بود و نه نصرانى; بلکه موحّدى خالص و مسلمان بود; و هرگز از مشرکان نبود.

---

(إِنَّ أَوْلَی النَّاسِ بِإِبْرَاهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَ هَٰذَا النَّبِیُّ وَ الَّذِینَ آمَنُوا ۗ وَ اللَّهُ وَلِیُّ الْمُؤْمِنِینَ) (۶۸)
سزاوارترین مردم به ابراهیم، کسانى هستند که از او پیروى کردند، و این پیامبر و کسانى که (به او) ایمان آورده اند (از همه سزاوارترند); و خداوند، ولىّ و سرپرست مؤمنان است.

---

(وَدَّت طَّائِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَوْ یُضِلُّونَکُمْ وَ مَا یُضِلُّونَ إِلَّا أَنفُسَهُمْ وَ مَا یَشْعُرُونَ) (۶۹)
جمعى از اهل کتاب (از یهود)، دوست داشتند (و آرزو مى کردند) شما را گمراه کنند; در حالى که گمراه نمى کنند مگر خودشان را، و نمى فهمند!

---

(یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لِمَ تَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ وَ أَنتُمْ تَشْهَدُونَ) (۷۰)
اى اهل کتاب! چرا به آیات خدا کافر مى شوید،در حالى که (به درستى آن) گواهى مى دهید؟!

صفحه قبل .......... صفحه ۵۸ .......... صفحه بعد