(وَ إِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْا یَسْتَغْفِرْ لَکُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُءُوسَهُمْ و َرَأَیْتَهُمْ یَصُدُّونَ وَ هُم مُّسْتَکْبِرُونَ)۵هنگامى که به آنان گفته شود: «بیایید تا پیامبر خدا براى شما طلب آمرزش کند.»، سرهاى خود را (از روى استهزاء و غرور) تکان مى دهند; و آنها را مى بینى که از سخنان تو اعراض کرده و تکبّر می ورزند.
(سَوَاءٌ عَلَیْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ سْتَغْفِرْتَ لَهُمْ لَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ)۶براى آنها آمرزش بخواهى یا نخواهى بر ایشان تفاوت نمى کند، هرگز خداوند آنان را نمى بخشد; زیرا خداوند گروه فاسقان (لجوج و منافق) را هدایت نمى کند.
(هُمُ الَّذِینَ یَقُولُونَ لَا تُنفِقُوا عَلَیٰ مَنْ عِندَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّیٰ یَنفَضُّوا ۗ وَ لِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَٰکِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَایَفْقَهُونَ)۷آنها کسانى هستند که مى گویند: «به افرادى که نزد پیامبر خدا هستند انفاق نکنید تا پراکنده شوند.» (غافل از این که) خزاین آسمانها و زمین از آنِ خداست، ولى منافقان نمى فهمند.
(یَقُولُونَ لَئِن رَّجَعْنَا إِلَی الْمَدِینَةِ لَیُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ ۚ وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ و َ لِلْمُؤْمِنِینَ و َ لَٰکِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَایَعْلَمُونَ)۸آنها مى گویند: «اگر به مدینه باز گردیم، عزیزان، ذلیلان را بیرون مى کنند!» در حالى که عزّت مخصوص خدا و پیامبر او و مؤمنان است; ولى منافقان نمى دانند.
(یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُلْهِکُمْ أَمْوَالُکُمْ و َ لَا أَوْلَادُکُمْ عَن ذِکْرِ اللَّهِ ۚ وَ مَن یَفْعَلْ ذَٰلِکَ فَأُولَٰئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ)۹اى کسانى که ایمان آورده اید! اموال و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل نکند!
وکسانى که چنین کنند، زیانکارانند.
(و َ أَنفِقُوا مِن مَّا رَزَقْنَاکُم مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ فَیَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِی إِلَیٰ أَجَلٍ قَرِیبٍ فَأَصَّدَّقَ و َأَکُن مِّنَ الصَّالِحِینَ)۱۰و از آنچه به شما روزى داده ایم انفاق کنید، پیش از آن که مرگ یکى از شما فرا رسد و بگوید: «پروردگارا! چرا مرگِ مرا مدّت کمى به تأخیر نینداختى تا (در راه تو) صدقه دهم و از صالحان باشم؟!»
(وَ لَن یُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا ۚ وَ اللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ)۱۱خداوند هرگز مرگ کسى را هنگامى که اجل او فرا رسد به تأخیر نمى اندازد، و خداوند به آنچه انجام مى دهید آگاه است.
