گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ قَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا أُمَمًا ۚ وَ أَوْحَیْنَا إِلَیٰ مُوسَیٰ إِذِ اسْتَسْقَاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاکَ الْحَجَرَ ۖ فَانبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَیْنً ا ۖ قَدْ عَلِمَ کُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ ۚ وَ ظَلَّلْنَا عَلَیْهِمُ الْغَمَامَ وَ أَنزَلْنَا عَلَیْهِمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوَیٰ ۖ کُلُوا مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ ۚ وَ مَا ظَلَمُونَا وَ لَٰکِن کَانُوا أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ)۱۶۰ما آنها را به دوازده گروه ـ که هر یک طایفه اى (از دودمان اسرائیل) بودند ـ تقسیم کردیم. و هنگامى که قوم موسى (در بیابان) از او تقاضاى آب کردند،به او وحى فرستادیم که: «عصاى خود را بر سنگ مخصوص بزن.» ناگهان دوازده چشمه از آن بیرون جست; آنچنان که هر طایفه، چشمه و آبشخور خود را مى شناخت. و ابر را بر سر آنها سایبان ساختیم; و بر آنها «منّ»
[نوعى صمغ شیرین گیاهان
] و «سلوى»
[پرنده اى مانند بلدرچین
] فرستادیم; (و به آنان گفتیم:) از روزیهاى پاکیزه اى که به شما داده ایم، بخورید; (و آنها کفران کردند; ولى با این کار) به ما ستم نکردند، بلکه به خودشان ستم مى نمودند.
(وَ إِذْ قِیلَ لَهُمُ اسْکُنُوا هَٰذِهِ الْقَرْیَةَ وَ کُلُوا مِنْهَا حَیْثُ شِئْتُمْ وَ قُولُوا حِطَّةٌ وَ ادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا نَّغْفِرْ لَکُمْ خَطِیئَاتِکُمْ ۚ سَنَزِیدُ الْمُحْسِنِینَ)۱۶۱و (یاد آورید) هنگامى را که به آنها گفته شد: «در این شهر
[بیت المقدس
] ساکن شوید، و از هر جا (و به هر کیفیّت) بخواهید، از آن تغذیه کنید; و بگویید: خداوندا! گناهان ما را بریز.» و از در (بیت المقدس) با خضوع وارد شوید. که اگر چنین کنید، گناهان شما را مى بخشیم; و پاداش نیکوکاران را افزون خواهیم ساخت.
(فَبَدَّلَ الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ قَوْلًا غَیْرَ الَّذِی قِیلَ لَهُمْ فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاءِ بِمَا کَانُوا یَظْلِمُونَ)۱۶۲امّا ستمکاران آنها، این سخن را، به غیر آنچه به آنها گفته شده بود، (به صورتى استهزاآمیز) تغییر دادند;از این رو بخاطر ستمى که روا مى داشتند، عذابى از آسمان بر آنها فرستادیم (و مجازاتشان کردیم).
(وَ اسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْیَةِ الَّتِی کَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ یَعْدُونَ فِی السَّبْتِ إِذْ تَأْتِیهِمْ حِیتَانُهُمْ یَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعًا وَ یَوْمَ لَا یَسْبِتُونَ ۙ لَا تَأْتِیهِمْ ۚ کَذَٰلِکَ نَبْلُوهُم بِمَا کَانُوا یَفْسُقُونَ)۱۶۳و از آنها درباره (سرگذشت) شهرى که در ساحل دریا بود بپرس. زمانى که آنها در روزهاى شنبه، تجاوز (و نافرمانى خدا) مى کردند;همان هنگام که ماهیانشان، روزشنبه (که روز تعطیل و عبادت بود، بر سطح آب،) آشکار مى شد; امّا در غیر روز شنبه، به سراغ آنها نمى آمد; این گونه آنها را به چیزى آزمایش کردیم که نافرمانى مى کردند.
