گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ یَقُولُونَ إِنَّمَا یُعَلِّمُهُ بَشَرٌ ۗ لِّسَانُ الَّذِی یُلْحِدُونَ إِلَیْهِ أَعْجَمِیٌّ وَ هَٰذَا لِسَانٌ عَرَبِیٌّ مُّبِینٌ)۱۰۳ما مى دانیم که آنها مى گویند: «(این آیات را) انسانى به او تعلیم مى دهد.» در حالى که زبان کسى که اینها را به او نسبت مى دهند عجمى است; ولى این (قرآن)، زبان عربى آشکار است.
(إِنَّ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ لَا یَهْدِیهِمُ اللَّهُ وَ لَهُم عَذَابٌ أَلِیمٌ)۱۰۴به یقین، کسانى که به آیات الهى ایمان نمى آورند، خدا آنها را هدایت نمى کند; و براى آنان عذاب دردناکى است.
(إِنَّمَا یَفْتَرِی الْکَذِبَ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ ۖ وَ أُولَٰئِکَ هُمُ الْکَاذِبُونَ)۱۰۵تنها کسانى (به خدا) دروغ مى بندند که به آیات خدا ایمان ندارند; (آرى،) دروغگویان (واقعى) آنها هستند.
(مَن کَفَرَ بِاللَّهِ مِن بَعْدِ إِیمَانِهِ إِلَّا مَنْ أُکْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِیمَانِ وَ لَٰکِن مَّن شَرَحَ بِالْکُفْرِ صَدْرًا فَعَلَیْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللَّهِ وَ لَهُم عَذَابٌ عَظِیمٌ )۱۰۶کسانى که بعد از ایمانشان، به خدا کافر شوند (مجازات مى شوند) ـ بجز آنها که تحت فشار واقع شده اند در حالى که قلبشان با ایمان، آرام است ـ آرى، آنها که سینه خود را براى پذیرش کفر گشوده اند، غضب خدا بر آنهاست; و عذاب عظیمى در انتظارشان!
(ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّوا الْحَیَاةَ الدُّنْیَا عَلَی الْآخِرَةِ وَ أَنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ)۱۰۷این بخاطر آن است که زندگى پست دنیا را بر آخرت ترجیح دادند; و خداوند افراد بى ایمان (لجوج) را هدایت نمى کند.
(أُولَٰئِکَ الَّذِینَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَیٰ قُلُوبِهِمْ وَ سَمْعِهِمْ وَ أَبْصَارِهِمْ ۖ وَ أُولَٰئِکَ هُمُ الْغَافِلُونَ)۱۰۸آنها کسانى هستند که (بر اثر فزونى گناه،) خدا بر دلها و گوش وچشمانشان مُهر نهاده; (به همین دلیل نمى فهمند،) و غافلان (واقعى) همانها هستند.
(لَاجَرَمَ أَنَّهُمْ فِی الْآخِرَةِ هُمُ الْخَاسِرُونَ)۱۰۹بى تردید آنها در آخرت زیانکارند.
(ثُمَّ إِنَّ رَبَّکَ لِلَّذِینَ هَاجَرُوا مِن بَعْدِ مَا فُتِنُوا ثُمَّ جَاهَدُوا وَ صَبَرُوا إِنَّ رَبَّکَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ)۱۱۰امّا پرودگار تو نسبت به کسانى که بعد از فریب خوردن، (به ایمان بازگشتند و) هجرت کردند; سپس جهاد نمودند و (در راه خدا) استقامت ورزیدند; پروردگارت، پس از این (امور)، آمرزنده و مهربان است.
