گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(قَالَ یَا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ ۖ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صَالِحٍ ۖ فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ ۖ إِنِّی أَعِظُکَ أَن تَکُونَ مِنَ الْجَاهِلِینَ)۴۶فرمود: «اى نوح! او از خاندان تو نیست; او عمل غیرصالحى است
[فرد ناشایسته اى است
] ; پس، آنچه را از آن آگاه نیستى، از من مخواه; من به تو اندرز مى دهم که از جاهلان نباشى.»
(قَالَ رَبِّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ أَنْ أَسْأَلَکَ مَا لَیْسَ لِی بِهِ عِلْمٌ ۖ وَ إِلَّا تَغْفِرْ لِی وَ تَرْحَمْنِی أَکُن مِّنَ الْخَاسِرِینَ)۴۷عرض کرد: «پروردگارا! من به تو پناه مى برم که از تو چیزى بخواهم که از آن آگاهى ندارم. و اگر مرا نیامرزى، و بر من رحم نکنى، از زیانکاران خواهم بود.»
(قِیلَ یَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَامٍ مِّنَّا وَ بَرَکَاتٍ عَلَیْکَ وَ عَلَیٰ أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَکَ ۚ وَ أُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ یَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِیمٌ)۴۸(به نوح) گفته شد: «اى نوح! با سلامت و برکاتى از ناحیه ما بر تو و بر تمام امّتهایى که با تواند، فرود آى! و امّتهایى نیز هستند که ما آنها را از نعمتها بهره مند خواهیم ساخت، سپس (به سبب کفران نعمت) عذاب دردناکى از سوى ما به آنها مى رسد.»
(تِلْکَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَیْبِ نُوحِیهَا إِلَیْکَ ۖ مَا کُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَ لَا قَوْمُکَ مِن قَبْلِ هَٰذَا ۖ فَاصْبِرْ ۖ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِینَ)۴۹(اى پیامبر!) اینها از اخبار غیبى است که به تو وحى مى کنیم; نه تو، و نه قومت،اینهارا پیش از این نمى دانستید. بنابراین، صبر و استقامت کن، که عاقبت از آن پرهیزگاران است.
(وَ إِلَیٰ عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا ۚ قَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَکُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَیْرُهُ ۖ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُفْتَرُونَ)۵۰و به سوى (قومِ) عاد، برادرشان «هود» را فرستادیم; (به آنها) گفت: «اى قوم من! خدا را پرستش کنید، که معبودى جز او براى شما نیست; شما فقط افترا مى بندید (و بتها را همتاى او مى خوانید).
(یَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَی الَّذِی فَطَرَنِی ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ)۵۱اى قوم من! من از شما براى این (رسالت)، پاداشى نمى طلبم; پاداشِ من، تنها برکسى است که مرا آفریده است; آیا نمى اندیشید؟!
(وَ یَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ یُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَیْکُم مِّدْرَارًا وَ یَزِدْکُمْ قُوَّةً إِلَیٰ قُوَّتِکُمْ وَ لَا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِینَ)۵۲و اى قوم من! از پروردگارتان طلب آمرزش کنید، سپس به سوى او باز گردید، تا باران را پى در پى بر شما بفرستد; ونیرویى بر نیرویتان بیفزاید. و گنهکارانه، روى (از حق) برنتابید.»
(قَالُوا یَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَیِّنَةٍ وَ مَا نَحْنُ بِتَارِکِی آلِهَتِنَا عَن قَوْلِکَ وَ مَا نَحْنُ لَکَ بِمُؤْمِنِینَ)۵۳گفتند: «اى هود! تو دلیل روشنى براى ما نیاورده اى; و ما خدایان خود را بخاطر گفتار تو، رها نخواهیم کرد! و ما هرگز به تو ایمان نمى آوریم».
