• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۱۹۶ قرآن کریم سوره توبه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برروی هر کلمه‌ای کلیک کنید، معنا و تفسیر آن را می‌بینید.



(فَلَا تُعْجِبْکَ أَمْوَالُهُمْ وَ لَا أَوْلَادُهُمْ ۚ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُم بِهَا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَ تَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَ هُمْ کَافِرُونَ)۵۵
و (فزونىِ) ثروت ها و فرزندانشان، تو را در شگفتى فرو نبرد; (این براى آنها نعمت نیست، بلکه) خدا مى خواهد آنان را بوسیله آن، در زندگى دنیا عذاب کند،و در حال کفر بمیرند.



(وَ یَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنَّهُمْ لَمِنکُمْ وَ مَا هُم مِّنکُمْ وَ لَٰکِنَّهُمْ قَوْمٌ یَفْرَقُونَ)۵۶
آنها به خدا سوگند یاد مى کنند که از شما هستند، در حالى که از شما نیستند; ولى آنها گروهى هستند که مى ترسند (و از ترس افشاى اسرارشان دروغ مى گویند)!



(لَوْ یَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلًا لَّوَلَّوْا إِلَیْهِ وَ هُمْ یَجْمَحُونَ)۵۷
اگر پناهگاه یا غارهایى یا راهى در زیر زمین بیابند، با سرعت و شتاب به سوى آن فرار مى کنند.



(وَ مِنْهُم مَّن یَلْمِزُکَ فِی الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَ إِن لَّمْ یُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ یَسْخَطُونَ)۵۸
و در میان آنها کسانى هستند که در (تقسیم) غنایم به تو خرده مى گیرند; اگر سهمى از آن (غنایم،) به آنها داده شود، راضى مى شوند; و اگر چیزى به آنها داده نشود، خشمگین مى شوند (; هر چند حقى نداشته باشند).



(وَ لَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا آتَاهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ قَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ سَیُؤْتِینَا اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَ رَسُولُهُ إِنَّا إِلَی اللَّهِ رَاغِبُونَ)۵۹
(در حالى که) اگر به آنچه خدا و پیامبرش به آنان داده راضى مى شدند و مى گفتند: «خداوند براى ما کافى است; و بزودى خدا و پیامبرش، از فضل خود به ما مى بخشند; و ما تنها رضاى خدا را مى طلبیم.» (براى آنها بهتر بود).



۞ (إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَ الْمَسَاکِینِ وَ الْعَامِلِینَ عَلَیْهَا وَ الْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَ فِی الرِّقَابِ وَ الْغَارِمِینَ وَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ ابْنِ السَّبِیلِ ۖ فَرِیضَةً مِّنَ اللَّهِ ۗ وَ اللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ)۶۰
زکات ها مخصوص فقرا و مساکین و کارکنانی است که برای (جمع آوری) آن زحمت می کشند، و کسانی که برای جلب محبتشان اقدام می شود، و برای (آزادی) بردگان و (ادای دَین) بدهکاران و در راه (تقویت آیین) خدا، و واماندگان در راه؛ این، یک فریضه (مهم) الهی است؛ و خداوند دانا و حکیم است.



(وَ مِنْهُمُ الَّذِینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَ یَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ ۚ قُلْ أُذُنُ خَیْرٍ لَّکُمْ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ یُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ رَحْمَةٌ لِّلَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ ۚ وَ الَّذِینَ یُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ)۶۱
از آنها کسانى هستند که پیامبر را آزار مى دهند و مى گویند: «او آدم خوش باورى است!» بگو: «خوش باور بودن او به نفع شماست; (ولى بدانید) او به خدا ایمان دارد; و (تنها) مؤمنان را تصدیق مى کند; و رحمت است براى کسانى از شما که ایمان آورده اند.» و آنها که پیامبر خدا را آزار مى دهند، براى آنها عذاب دردناکى است!




جعبه ابزار