• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکمت ۱۲۱ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



عجائب في معيشة البخيل

وَ قَالَ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ):
و آن حضرت فرمود:

«عَجِبْتُ لِلْبَخِیلِ یَسْتَعْجِلُ الْفَقْرَ الَّذِي مِنْهُ هَرَبَ،»۱
از بخیل در عجبم که به فقری‌ می‌ شتابد که از آن می‌ گریخته،



«وَ یَفُوتُهُ الْغِنَی الَّذِى إِيَّاهُ طَلَبَ،»۲
و ثروتی‌ را از دست می‌ دهد که آن را می‌ جسته،



«فَیَعِیشُ فِي الدُّنْیَا عَیْشَ الْفُقَرَاءِ،»۳
در دنیا همچون تهیدستان زندگی‌ می‌ کند،



«وَ یُحَاسَبُ فِي الْآخِرَةِ حِسَابَ الْأَغْنِیَاءِ۴
و در آخرت همچون ثروتمندان به حسابش می‌ رسند.



«وَ عَجِبْتُ لِلْمُتَکَبِّرِ الَّذِي کَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَةً،»۵
و از متکبّر شگفت زده ام که دیروز نطفه،



«وَ یَکُونُ غَداً جِیفَةً۶
و فردا مردار است.



«وَ عَجِبْتُ لِمَنْ شَکَّ فِي اللهِ،»۷
و از آن که در خدا شک دارد در عجبم



«وَ هُوَ یَرَی خَلْقَ اللهِ۸
در حالی‌ که آفریده های‌ خدا را می‌ بیند.



«وَ عَجِبْتُ لِمَنْ نَسِیَ الْمَوْتَ،»۹
و عجب دارم از کسی‌ که مرگ را فراموش نموده



«و هُوَ یَرَی الْمَوْتَی۱۰
و حال اینکه مردگان را با چشم می‌ بیند.



«وَ عَجِبْتُ لِمَن أَنْکَرَ النَّشْأَةَ الْأُخْرَی،»۱۱
و از آن که زنده شدن در آن جهان را قبول ندارد درشگفتم



«وَ هُوَ یَرَی النَّشْأَةَ الْأُولَی۱۲
و حال این که ساخته شدنش را در این جهان می‌ بیند.



«وَ عَجِبْتُ لِعَامِر دَارَ الْفَنَاءِ،»۱۳
و در تعجبم از کسی‌ که سرای‌ فانی‌ را آباد می‌ کند،



«وَ تَارِک دَارَ الْبَقَاءِ۱۴
و خانه باقی‌ را وا می‌ گذارد.




جعبه ابزار