• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۲۶۸ قرآن کریم سوره نحل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



(وَ تَحْمِلُ أَثْقَالَکُمْ إِلَیٰ بَلَدٍ لَّمْ تَکُونُوا بَالِغِیهِ إِلَّا بِشِقِّ الْأَنفُسِ ۚ إِنَّ رَبَّکُمْ لَرَءُوفٌ رَّحِیمٌ)۷
آنها بارهاى سنگین شما را به شهرى حمل مى کنند که خودتان جز با مشقّت زیاد، به آن نمى رسیدید; پروردگارتان به یقین رئوف و مهربان است.



(وَ الْخَیْلَ وَ الْبِغَالَ وَ الْحَمِیرَ لِتَرْکَبُوهَا وَ زِینَةً ۚ وَ یَخْلُقُ مَا لَا تَعْلَمُونَ)۸
(همچنین) اسبها و استرها و الاغها را (آفرید)، تا بر آنها سوار شوید و زینت شما باشد; و چیزهایى مى آفریندکه نمى دانید.



(وَ عَلَی اللَّهِ قَصْدُ السَّبِیلِ وَ مِنْهَا جَائِرٌ ۚ وَ لَوْ شَاءَ لَهَدَاکُمْ أَجْمَعِینَ)۹
و بر خداست که راه راست را (به بندگان) نشان دهد; امّا بعضى از راهها بیراهه است. و اگر خدا مى خواست، همه شما را (به اجبار) هدایت مى کرد (; ولى هدایت اجبارى ارزش ندارد).



(هُوَ الَّذِی أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً ۖ لَّکُم مِّنْهُ شَرَابٌ وَ مِنْهُ شَجَرٌ فِیهِ تُسِیمُونَ)۱۰
او کسى است که از آسمان، آبى فرستاد، که هم از آن مى نوشید و هم گیاهانى که حیوانات خود را در آن به چرا مى برید، از آن حاصل مى شود.



(یُنبِتُ لَکُم بِهِ الزَّرْعَ وَ الزَّیْتُونَ وَ النَّخِیلَ وَ الْأَعْنَابَ وَ مِن کُلِّ الثَّمَرَاتِ ۗ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ)۱۱
خداوند با آن (آب)، براى شما زراعت و زیتون و نخل و انگور، و از همه میوه ها مى رویاند; به یقین در این، نشانه اى (روشن از عظمت خدا) براى اندیشمندان است.



(وَ سَخَّرَ لَکُمُ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ ۖ وَ النُّجُومُ مُسَخَّرَاتٌ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ)۱۲
او شب و روزو خورشید و ماه را مسخّر شما ساخت; و ستارگان نیز به فرمان او مسخّر (و در خدمت شما) هستند; در این نیز، نشانه هایى است (از عظمت خدا،) براى گروهى که مى اندیشند.



(وَ مَا ذَرَأَ لَکُمْ فِی الْأَرْضِ مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ۗ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً لِّقَوْمٍ یَذَّکَّرُونَ)۱۳
و (همچنین،) مخلوقاتى را که در زمین به رنگهاى گوناگون آفریده (نیز مسخّر و در خدمت شما) قرار داد; در این، نشانه روشنى است براى گروهى که متذکّر مى شوند.



(وَ هُوَ الَّذِی سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْکُلُوا مِنْهُ لَحْمًا طَرِیًّا وَ تَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْیَةً تَلْبَسُونَهَا وَ تَرَی الْفُلْکَ مَوَاخِرَ فِیهِ وَ لِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ)۱۴
او کسى است که دریا را مسخّر (شما) ساخت تا از آن، گوشت تازه بخورید; و زیورى که آن را بر خود مى پوشانید (همچون مروارید) از آن استخراج کنید; و کشتیها را مى بینى که سینه دریا را مى شکافند تا شما (به تجارت بپردازید و) از فضل خدا بهره گیرید; شاید شکر او را به جاى آورید.




جعبه ابزار