• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حِمار (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حِمار (به کسر حاء) از واژگان قرآن کریم به معنای خر است.
جمع این واژه به صورت حُمُر (به ضم حاء و میم) و حَمیر (به فتح حاء) به معنی الاغ در قرآن به کار رفته است.



حِمار به معنی خر است.


به مواردی از حِمار که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - الْحِمارِ (آیه ۵ سوره جمعه)

(مَثَلُ الَّذِینَ حُمِّلُوا التَّوْراةَ ثُمَّ لَمْ یَحْمِلُوها کَمَثَلِ‌ الْحِمارِ یَحْمِلُ اَسْفاراً.)
(داستان كسانى كه مكلّف به تورات شدند ولى حق آن را ادا نكردند، مانند داستان درازگوشى است كه كتاب‌هايى حمل مى‌كند.)


۲.۲ - الْحَمِیرَ (آیه ۸ سوره نحل)

(وَ الْخَیْلَ وَ الْبِغالَ وَ الْحَمِیرَ لِتَرْکَبُوها.)
(هم‌چنين اسب‌ها و استرها و الاغ‌ها را آفريد، تا بر آن‌ها سوار شويد.)
جمع آن در قرآن حُمُر و حَمیر آمده است.


۲.۳ - حُمُرٌ (آیه ۵۰ سوره مدثر)

(کَاَنَّهُمْ‌ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ)
«گویی خران رم کرده‌اند که از شیر گریخته‌اند.»
ناگفته نماند: منظور از ذکر حمار و حمر، فهماندن مطلب و تجسیم واقعیّت است وگرنه آن طور که ما در مثل زدن به الاغ قصد تحقیر حیوان و یا شخص را داریم در میان عرب معمول نیست و حتی تشبیه به الاغ گاهی مدح و مراد از آن صبور و فرمانبردار بودن است. در آیه شریفه نیز نظر عدم فایده اهل تورات از تورات است چنان‌که الاغ از بار کتاب استفاده نمی‌کند، هم‌چنین در تشبیه اعراض‌کنندگان از کلام حقّ به خران رم کرده.


۲.۴ - الْحَمِیرِ (آیه ۱۹ سوره لقمان)

(اِنَّ اَنْکَرَ الْاَصْواتِ لَصَوْتُ‌ الْحَمِیرِ.)
(زشت‌ترين صداها صداى خران است.)
ایضا در آیه‌ فوق بیان واقعیّت است وگرنه الاغ اهلی حیوان مطیعی است که مورد استفاده انسان است و در آیه ۸ سوره نحل که گذشت خداوند آن را از نعمت‌های خود شمرده و آن را در مقام امتنان آورده است.
(وَ مِنَ الْجِبالِ جُدَدٌ بِیضٌ وَ حُمْرٌ مُخْتَلِفٌ اَلْوانُها.)
«و از کوه‌ها تکّه‌های سفید و سرخ به رنگ‌های گوناگون است.»
حمر در آیه شریفه جمع احمر به معنی سرخ است.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۸۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۶.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۷۶.    
۴. جمعه/سوره۶۲، آیه۵.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۵۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۴۴۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۶۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۱۲.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸.    
۱۰. نحل/سوره۱۶، آیه۸.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۸.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۳۱۰.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۲۱۲.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۳۲.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۱۴۲.    
۱۶. مدثر/سوره۷۴، آیه۵۰.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰ ص۱۵۶.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۹۹.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۸۷.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۱۸۸.    
۲۱. لقمان/سوره۳۱، آیه۱۹.    
۲۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۱۲.    
۲۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۳۲۷.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۱۹.    
۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۱۸۵.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۸۸.    
۲۷. فاطر/سوره۳۵، آیه۲۷.    
۲۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۵۸.    
۲۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۴۲.    
۳۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۳۲۸.    
۳۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۲۴۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حمار»، ج۲، ص۱۸۱.    






جعبه ابزار