• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۱۸۵ قرآن کریم سوره انفال

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



(وَ إِن یُرِیدُوا أَن یَخْدَعُوکَ فَإِنَّ حَسْبَکَ اللَّهُ ۚ هُوَ الَّذِی أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِینَ)۶۲
و اگر بخواهند تو را فریب دهند، خدا براى (حمایت) تو کافى است; او همان کسى است که تو را، با یارى خود و مؤمنان، تأیید کرد;



(وَ أَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ ۚ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا مَّا أَلَّفْتَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَ لَٰکِنَّ اللَّهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ ۚ إِنَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ)۶۳
و دلهاى آنها را با هم، پیوند داد. اگر تمام آنچه را روى زمین است صرف مى کردى که میان دلهاى آنان پیوند دهى، نمى توانستى; ولى خداوند در میان آنها پیوند ایجاد کرد. زیرا او توانا و حکیم است.



(یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَسْبُکَ اللَّهُ وَ مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ)۶۴
اى پیامبر! خداوند و مؤمنانى که از تو پیروى مى کنند، براى (حمایت) تو کافى است (; فقط بر آنها تکیه کن).



(یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِینَ عَلَی الْقِتَالِ ۚ إِن یَکُن مِّنکُمْ عِشْرُونَ صَابِرُونَ یَغْلِبُوا مِائَتَیْنِ ۚ وَ إِن یَکُن مِّنکُم مِّائَةٌ یَغْلِبُوا أَلْفًا مِّنَ الَّذِینَ کَفَرُوا بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَفْقَهُونَ)۶۵
اى پیامبر! مؤمنان را به جنگ (با دشمنان خطرناک) برانگیز. هرگاه از شما بیست نفر با استقامت باشند، بر دویست نفر غلبه مى کنند; و اگر صد نفر باشند، بر هزار نفر از کسانى که کافر شدند، پیروز مى گردند; چرا که آنها گروهى هستند که نمى فهمند.



(الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنکُمْ وَ عَلِمَ أَنَّ فِیکُمْ ضَعْفًا ۚ فَإِن یَکُن مِّنکُم مِّائَةٌ صَابِرَةٌ یَغْلِبُوا مِائَتَیْنِ ۚ وَ إِن یَکُن مِّنکُمْ أَلْفٌ یَغْلِبُوا أَلْفَیْنِ بِإِذْنِ اللَّهِ ۗ وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرِینَ)۶۶
هم اکنون خداوند به شما تخفیف داد، و دانست که در شما نوعى ضعف است; بنابراین، هرگاه از شما یکصد نفر با استقامت باشند، بر دویست نفر پیروز مى شوند; و اگر یکهزار نفر باشند، به خواست خدا بر دو هزار نفر غلبه خواهند کرد; و خدا با صابران است.



(مَا کَانَ لِنَبِیٍّ أَن یَکُونَ لَهُ أَسْرَیٰ حَتَّیٰ یُثْخِنَ فِی الْأَرْضِ ۚ تُرِیدُونَ عَرَضَ الدُّنْیَا وَ اللَّهُ یُرِیدُ الْآخِرَةَ ۗ وَ اللَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ)۶۷
هیچ پیامبرى حق ندارد اسیرانى (ازدشمن) بگیرد تا زمانى که کاملاً بر آنها غلبه کند. شما متاع ناپایدار دنیا را مى خواهید; (و مایلید اسیران بیشترى بگیرید، تا با گرفتن فدیه آزاد کنید;) ولى خداوند، سراى دیگر را (براى شما) مى خواهد; و خداوند توانا و حکیم است.



(لَّوْلَا کِتَابٌ مِّنَ اللَّهِ سَبَقَ لَمَسَّکُمْ فِیمَا أَخَذْتُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ)۶۸
اگر آنچه خداوند از قبل مقرر داشته، نبود (که بدون ابلاغ، هیچ امّتى را کیفر ندهد)، بخاطر چیزى [اسیرانى] که گرفتید، مجازات بزرگى به شما مى رسید.



(فَکُلُوا مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلَالًا طَیِّبًا ۚ وَ اتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ)۶۹
از آنچه به غنیمت گرفته اید، حلال و پاکیزه بخورید; و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید; خداوند آمرزنده و مهربان است.




جعبه ابزار