• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۹۲ قرآن کریم سوره غاشیه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



صفحه قبل .......... صفحه ۵۹۲ .......... صفحه بعد



(بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا) ﴿۱۶﴾
ولى شما زندگى دنيا را مقدّم مى‌داريد،


(وَ الْآخِرَةُ خَیْرٌ وَ أَبْقَی) ﴿۱۷﴾
در حالى كه آخرت بهتر و پايدارتر است.


(إِنَّ هَذَا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولَی) ﴿۱۸﴾
اين دستورها در كتب آسمانى پيشين نيز آمده است،


(صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَ مُوسَی) ﴿۱۹﴾
در كتب ابراهيم و موسى.

(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
به‌نام خداوند بخشنده مهربان


(هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ) ﴿۱﴾
آيا داستان غاشيه [روزى كه وحشت آن همه را فرا مى‌گيرد] به تو رسيده است؟!


(وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ) ﴿۲﴾
چهره‌هايى در آن روز خاشع ذلّت بارند،


(عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ) ﴿۳﴾
پيوسته عمل كرده و خسته شده‌اند (و نتيجه‌اى نگرفته‌اند)،


(تَصْلَی نَارًا حَامِیَةً) ﴿۴﴾
آنها در آتش سوزان وارد مى‌گردند؛


(تُسْقَی مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ) ﴿۵﴾
از چشمه‌اى بسيار داغ به آنان مى‌نوشانند؛


(لَّیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٍ) ﴿۶﴾
غذايى جز از ضريع [گياهى نامطبوع‌] ندارند؛


(لَا یُسْمِنُ وَ لَا یُغْنِی مِن جُوعٍ) ﴿۷﴾
كه نه آنها را فربه مى‌كند و نه از گرسنگى مى‌رهاند.


(وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ) ﴿۸﴾
چهره‌هايى در آن روز شادابند،


(لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ) ﴿۹﴾
و از سعى و تلاش خود خشنودند،


(فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ) ﴿۱۰﴾
در بهشتى عالى جاى دارند،


(لَّا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً) ﴿۱۱﴾
كه در آن سخن بيهوده‌اى نمى‌شنوند.


(فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ) ﴿۱۲﴾
در آن چشمه‌اى جارى است،


(فِیهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ) ﴿۱۳﴾
در آن تخت‌هاى زيباى بلندى است،


(وَ أَکْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ) ﴿۱۴﴾
و قدح‌هايى از شراب طهور نهاده شده،


(وَ نَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ) ﴿۱۵﴾
و بالش‌ها و پشتی‌هايى كه در كنار هم چيده شده،


(وَ زَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ) ﴿۱۶﴾
و فرش‌هاى فاخر گسترده.


(أَ فَلَا یَنظُرُونَ إِلَی الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ) ﴿۱۷﴾
آيا آنان به شتر نمى‌نگرند كه چگونه آفريده شده است؟!


(وَ إِلَی السَّمَاء کَیْفَ رُفِعَتْ) ﴿۱۸﴾
و به آسمان كه چگونه برافراشته شده؟!


(وَ إِلَی الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ) ﴿۱۹﴾
و به كوه‌ها كه چگونه در جاى خود نصب گرديده؟!


(وَ إِلَی الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ) ﴿۲۰﴾
و به زمين كه چگونه گسترده و هموار گشته است؟!


(فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَکِّرٌ) ﴿۲۱﴾
پس تذكّر ده كه تو فقط تذكّر دهنده‌اى!


(لَّسْتَ عَلَیْهِم بِمُصَیْطِرٍ) ﴿۲۲﴾
تو بر آنان سلطه ندارى كه مجبورشان به ايمان كنى،


(إِلَّا مَن تَوَلَّی وَ کَفَرَ) ﴿۲۳﴾
و تذكر براى همه سود بخش است مگر كسى كه پشت كند و كافر شود،


(فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَکْبَرَ) ﴿۲۴﴾
كه خداوند او را به بزرگترين عذاب، مجازات مى‌كند!


(إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ) ﴿۲۵﴾
به يقين بازگشت همه آنان به سوى ماست،


(ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ) ﴿۲۶﴾
و به يقين حسابشان نيز با ماست.

صفحه قبل .......... صفحه ۵۹۲ .......... صفحه بعد





جعبه ابزار