گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
عقائدی
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ (عَلَيْهِالسَّلامُ)
از خطبه های آن حضرت است
در تعریف شبهه
ضرورة معرفة الشبّهات
«وَ إِنَّمَا سُمِّیَتِ الشُّبْهَةُ شُبْهَةً لِأَنَّهَا تُشْبِهُ الْحَقَّ.»۱شبهه را به این خاطر شبهه می گویند که شبیه حق است.
«فَأَمَّا أَوْلِیَاءُ اللهِ فَضِیَاؤُهُمْ فِيهَا الْیَقِینُ،»۲اما چراغ اولیاء خدا در امور شبهه ناکْ یقین،
«وَ دَلِیلُهُمْ سَمْتُ الْهُدَی»۳و راهنمایشان راه هدایت است.
«وَ أَمَّا أَعْدَاءُ اللهِ فَدُعَاؤُهُمْ فِيهَا الضَّلالُ،»۴ولی دعوت کننده دشمنان خدا در مسیر شبهه ضلالت،
«وَ دَلِیلُهُمُ الْعَمَی،»۵و راهنماشان کوردلی است.
«فَمَا یَنْجُو مِنَ الْمَوْتِ مَنْ خَافَهُ،»۶نه ترس از مرگ علّت نجات است،
«وَ لَا یُعْطَی الْبَقَاءَ مَنْ أَحَبَّهُ.»۷و نه عشـق به بقا عامل جاودانگی اسـت.