حضرت درباره بى‌ضرر بودن شبهه نسبت به اولیاء‌خدا فرموده:«وَإِنَّمَا سُمِّيَتِ الشُّبْهَةُ شُبْهَةً لاَِنَّهَا تُشْبِهُ الْحَقَّ، فَأَمَّا أَوْلِيَاءُ اللهِ فَضِيَاؤُهُمْ فِيهَا الْيَقِينُ، وَدَلِيلُهُمْ سَمْتُ الْهُدَى.»
«شبهه را از اين رو «شبهه» نام نهاده‌اند كه شباهت به حق دارد، امّا براى دوستان خدا، نورى كه آنان را در تاريكی‌هاى شبهه راهنمايى كند، «یقین» آنهاست و راهنماى آنها مسير هدايت است.»
