حریم درخت کاشته شده در زمین موات، در صورت موات بودن اطراف آن، مقدارى است که ریشه و شاخه درخت آن را پوشش داده یا زمینه سرایت و پوشش دارد؛ بنابر این، دیگرى حق احیاى این محدوده را با کاشتن درخت ندارد.
در صورت سرایت ریشه یا شاخه درخت به ملک همسایه، وى مىتواند آن را به سمت ملک صاحب درخت برگرداند و در صورت عدم امکان، شاخهها راببُرد. در اینکه بریدن باید با اذنمالک، و با خود دارى وى، با اذن حاکم شرع باشد یا نه، و نیز در اینکه بریدن آنها بر مالک درخت واجب است یا نه، اختلاف است.
آمیزش و تخلی زیر درخت میوهمکروه است؛ لیکن در اینکه کراهتمحدود به درختى است که بار دارد یا شامل درخت میوهاى که فعلًا میوه ندارد نیز مىشود، محلّ بحث است.