گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
فضح المغيرة بن شعبة
وَ قَالَ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ) لِعَمّارِ بْنِ ياسِر رَحِمَهُ اللّهُ، وَ قَدْ سَمِعَهُ يُراجِعُ الْمُغيرَةَ ابْنَ شُعْبَةَ كَلاماً:
به عمار یاسر (رحمة‌اللّه‌علیه) زمانی که گفتگویش را با مغیره پسر شعبه شنید، فرمود:
«دَعْهُ يَا عَمَّارُ،»۱ای عمّار، او را واگذار،
«فَإِنَّهُ لَمْ یَأْخُذْ مِنَ الدِّینِ إِلَّا مَا قَارَبَتْهُ الدُّنْیَا،»۲چرا که او از دین چیزی نگرفته مگر آنچه که او را به دنیا نزدیک کند،
«وَ عَلَى عَمْدٍ لَبَّسَ عَلَى نَفْسِهِ،»۳و عمداً خود را به شبهه ها در انداخته
«لِیَجْعَلَ الشُّبُهَاتِ عَاذِراً لِسَقَطَاتِهِ.»۴تا آنها را عذرخواه خطاهای خود قرار دهد.
