گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)ناصر مکارم شیرازی:
به‌نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
(۱)
ناصر مکارم شیرازی:
بگو «او خداوند، يكتا و يگانه است؛
حسین انصاریان:
بگو حقیقت این است که خداوند، یگانۀ بی‌همتاست
محمدمهدی فولادوند:
بگو اوست خداى يگانه
(اللَّهُ الصَّمَدُ) (۲)
ناصر مکارم شیرازی:
خداوندى بى‌نياز است كه همه نيازمندان قصد او مى‌كنند؛
حسین انصاریان:
خداوندی که [ از همۀ موجودات ] بی‌نیاز [ و مرجع و ملجأ همۀ نیازمندان جهانِ هستی ] است
محمدمهدی فولادوند:
خداى صمد [ ثابت متعالى ]
(لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ) (۳)
ناصر مکارم شیرازی:
هرگز نزاد، و زاده نشد؛
حسین انصاریان:
چیزی را نزاده، و زاییده نشده است
محمدمهدی فولادوند:
[ كسى را ] نزاده و زاده نشده است
(وَ لَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدٌ) (۴)
ناصر مکارم شیرازی:
و براى او هيچ‌گاه شبيه ومانندى نبوده است.»
حسین انصاریان:
و اَحدی [ در ذات و صفات و افعال، ] همتا و مساوی او نیست
محمدمهدی فولادوند:
و هيچ كس او را همتا نيست
ناصر مکارم شیرازی:
به‌نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
ناصر مکارم شیرازی:
بگو «پناه مى‌برم به پروردگار سپيده صبح،
حسین انصاریان:
بگو پناه می‌برم به پروردگارِ سپیده‌دم
محمدمهدی فولادوند:
بگو پناه مى برم به پروردگار سپيده دم
(مِن شَرِّ مَا خَلَقَ)۲ناصر مکارم شیرازی:
از شرّ آنچه آفريده است؛
حسین انصاریان:
از زیان هر مخلوقی
محمدمهدی فولادوند:
از شر آنچه آفريده
(وَ مِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَاوَقَبَ)۳ناصر مکارم شیرازی:
و از شرّ هر موجود شرور هنگامى كه شبانه وارد مى‌شود؛
حسین انصاریان:
و از زیان شب، زمانی که [ تاریکی‌اش ] درآید و فراگیر شود
محمدمهدی فولادوند:
و از شر تاريكى چون فراگيرد
(وَ مِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ)۴ناصر مکارم شیرازی:
و از شرّ آنها كه با افسون و سحر در گره‌ها مى‌دمند؛
حسین انصاریان:
و از زیان نفوس افسون‌گری که [ با ترفند و زبان بازی و حیله‌های گوناگون ] در تصمیم‌ها و اراده‌ها می‌دمند [ و نهایتاً امور مردم را دچار مشکل کرده، و نظام حیاتشان را مختل می‌سازند ]
محمدمهدی فولادوند:
و از شر دمندگان افسون در گره ها
(وَ مِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ)۵ناصر مکارم شیرازی:
و از شرّ حسود هنگامى كه حسد مى‌ورزد.»
حسین انصاریان:
و از زیان حسود، چون حسدش را به کار گیرد.
محمدمهدی فولادوند:
و از شر [ هر ] حسود آنگاه كه حسد ورزد.
ناصر مکارم شیرازی:
به‌نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
ناصر مکارم شیرازی:
بگو «پناه مى‌برم به پروردگار مردم،
حسین انصاریان:
بگو پناه می‌برم به پروردگارِ مردم
محمدمهدی فولادوند:
بگو پناه مى برم به پروردگار مردم
(مَلِکِ النَّاسِ)۲پادشاه مردم
ناصر مکارم شیرازی:
مالک و حاكم مردم،
حسین انصاریان:
فرمانروای مردم
محمدمهدی فولادوند:
پادشاه مردم
إِلَهِ النَّاسِ۳ناصر مکارم شیرازی:
معبود مردم،
حسین انصاریان:
معبودِ مردم
محمدمهدی فولادوند:
معبود مردم
(مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ)۴ناصر مکارم شیرازی:
از شرّ وسوسه‌گر پنهانكار.
حسین انصاریان:
از زیان وسوسه‌گرِ کمین‌گرفته و پنهان
محمدمهدی فولادوند:
از شر وسوسه گر نهانى
(الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ)۵ناصر مکارم شیرازی:
كه در درون سينه مردمان وسوسه مى‌كند،
حسین انصاریان:
آن‌که همواره در سینه‌های مردم وسوسه می‌کند.
محمدمهدی فولادوند:
آن كس كه در سينه هاى مردم وسوسه مى كند.
(مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ)۶ناصر مکارم شیرازی:
خواه از جنّ باشد يا از انسان.»
حسین انصاریان:
چه از جنّیان باشد، چه از آدمیان.
محمدمهدی فولادوند:
چه از جن و [ چه از ] انس
