گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
فضح المغيرة بن شعبة
وَ قَالَ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ) لِعَمّارِ بْنِ ياسِر رَحِمَهُ اللّهُ، وَ قَدْ سَمِعَهُ يُراجِعُ الْمُغيرَةَ ابْنَ شُعْبَةَ كَلاماً:
به عمار یاسر (رحمة‌اللّه‌علیه) زمانی که گفتگویش را با مغیره پسر شعبه شنید، فرمود:
«دَعْهُ يَا عَمَّارُ،»۱ی عمّار، او را واگذار،
«فَإِنَّهُ لَمْ يَأْخُذْ مِنَ الدِّينِ إِلاَّ مَا قَارَبَتْهُ الدُّنْيَا،»۲چرا که او از دین چیزی نگرفته مگر آنچه که او را به دنیا نزدیک کند،
«وَ عَلَى عَمد لَبَّسَ عَلَى نَفْسِهِ،»۳و عمداً خود را به شبهه ها در انداخته
«لِيَجْعَلَ الشُّبُهَاتِ عَاذِراً لِسَقَطَاتِهِ.»۴تا آنها را عذرخواه خطاهای خود قرار دهد.
