[۲۶]برداشت مزبور از جمله «و من ذرّيّتنا امّةً مسلِمة» وجمله «وابعث فيهم رسولًا منهم» استفاده شده است، با توجه به اينكه مرجع ضمير در «فيهم» ذريّه و مقصود از «رسولًا» طبق روايت نبوى صلى‌الله‌عليه‌وآله پيامبر خاتم است، با اين ضميمه كه ضمير در «منهم» دلالت مى‌كند كه پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله نيز از ذريّه است. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۳۹۳.
مورّخان نوشته‌اند: پيامبر اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله پيش از تولّد، پدرش را از دست داد. در شش سالگى نيز در سفرى كه به همراه مادر براى ديدار اقوام به سوى مدینه داشت، در سرزمين «ابواء» مادر گرامى‌اش را از دست داد.
در دوران زندگى پرافتخارش خطّى ننگاشت و به هيچ مكتبى نرفت، و اين خود گواهى صادق بر رسالت و كتاب آسمانى‌اش او است. قرآن كريم از او با تعبير «امّى» ياد مى‌كند.
شكوهمندى معنوى‌اش زمانى است كه ملك و ملكوت را با معراجش به هم آميخت و آن‌چنان نزديك و نزديك‌تر شد كه فاصله، به قدر دو كمان و يا كمتر تقليل يافت، آن‌گاه خداوند به بنده‌اش آنچه بايد وحى كند، وحى نمود.
كه قرآن كريم در بيش از بيست مورد از هجرت و مهاجران ياد كرده است. جنگهاى زيادى مثل بدر، احد، احزاب، خیبر و فتح مکّه را پشت سر گذاشت، تا آنكه نصرت و پيروزى خداوند او را در آغوش گرفت و گروه‌هاى مختلف يكى پس از ديگرى براى اظهار اسلام به‌سويش آمدند: «ورَايتَ النّاسَ يَدخُلونَ فى دينِ اللَّهِ افواجا»
جان و جانان تسليم نمود، اما اين پيام را براى همه مسلمانان باقى گذارد كه راه روشن است و مقصد معلوم؛ نبايد به انحطاط گراييده بلكه همچنان بايد در راه اعتلاى قرآن و اسلام كوشا بود و به وحى الهى فرمود: «افَان ماتَ او قُتِلَ انقَلَبتُم عَلى اعقبِكُم»
↑ آیتی، تاريخ پيامبر اسلام صلى‌الله‌عليه‌وآله، ص ۱.
۲۶.
↑ برداشت مزبور از جمله «و من ذرّيّتنا امّةً مسلِمة» وجمله «وابعث فيهم رسولًا منهم» استفاده شده است، با توجه به اينكه مرجع ضمير در «فيهم» ذريّه و مقصود از «رسولًا» طبق روايت نبوى صلى‌الله‌عليه‌وآله پيامبر خاتم است، با اين ضميمه كه ضمير در «منهم» دلالت مى‌كند كه پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله نيز از ذريّه است. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۳۹۳.
