فِراش (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فِراش (به کسر فاء) از
واژگان قرآن کریم به دو معنای گسترده و هر يک از زوجين می‌باشد.
جمع آن
فُرُش (به ضم فاء و راء) است.
مشتقات
فِراش که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
فُرُشٍ (به ضم فاء و راء) به معنای همسران؛
فِراشاً (به کسر فاء) به معنای گسترده گردانيد است.
فِراش به دو معنای گسترده و هر يک از زوجين می‌باشد.
جمع آن
فُرُش (به ضم فاء و راء) است.
فِراش بر وزن حِساب،
مصدر و به معنی
مفعول، یعنی گسترده و
مفروش است.
به مواردی از
فِراش که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِراشاً) «خدائی‌كه
زمین را به نفع شما گسترده گردانيد.»
راغب گفته به هر يک از زوجين به‌طور
کنایه فِراش گفته می‌شود،
كه
رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرموده:
««الْوَلَدُ لِلْفِرَاشِ.»»حدیث فوق چنين است:
««الْوَلَدُ لِلْفِرَاشِ وَ لِلْعَاهِرِ الْحَجَرُ»» به نظر راغب
فراش در حديث به معنى
شوهر است.
يعنى: «
فرزند مال شوهر است و
زانی ممنوع می‌باشد.»
فیّومی نيز در
مصباح آن را شوهر معنى كرده و گويد: زوجين نسبت به يكديگر
فراش ناميده می‌شوند.
فُرُش بر وزن عُنُق جمع
فِراش است.
«براى آن‌هاست زنانى والا مقام كه ما آن‌ها را به طرز مخصوصى به وجود آورده‌ايم و آن‌ها را دوشيزگان قرارداده‌ايم.»
مَرْفُوعَةٍ چنان كه گفته‌اند به معنى بلند مقام است در
عقل،
جمال و
کمال.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «فرش»، ج۵، ص۱۶۰.
