فِراش (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فِراش: (لَكُمُ الأَرْضَ فِراشاً) «فِراش» به معناى «بسترِ استراحت»،
نه تنها مفهوم
آرامش، آسودگى خاطر و استراحت را در بر دارد كه گرم و نرم بودن و در حدّ اعتدال قرار داشتن نيز در مفهوم آن افتاده است.
(الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الأَرْضَ فِرَاشًا وَالسَّمَاء بِنَاء وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ فَلاَ تَجْعَلُواْ لِلّهِ أَندَادًا وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ) (آن كس كه زمين را بستر شما، و
آسمان [جوّ زمين
] را سقفى بر فرازتان قرار داد؛ و از آسمان آبى فروفرستاد؛ و به وسيله آن، ميوه‌ها و انواع محصولات را براى روزى شما روياند. بنابراين، براى خدا همتايانى قرار ندهيد، در حالى كه مى‌دانيد (هيچ يک از آن‌ها، نه شما را آفريده، و نه روزى مى‌دهند).)
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «فِراش»، ص۴۱۹.
