گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
شجاعة الرّسول الأعظم
في حديثه (عَلَيْهِ‌السَّلامُ):
در گفتار آن حضرت است:
«کُنَّا إِذَا احْمَرَّ الْبَأْسُ»۱قتی تنور معرکه سرخ می شد
«اتَّقَیْنَا بِرَسُولِ اللهِ (صَلّى‌اللّهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ)،»۲خود را به رسول خدا (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) حفظ می کردیم،
«فَلَمْ یَکُنْ أَحَدٌ مِنَّا أَقْرَبَ إِلَى الْعَدُوِّ مِنْهُ.»۳پس هیچ کدام از ما به دشمن نزدیک تر از پیـامبـر نبـود.
وَ مَعْنى ذلِكَ اَنَّهُ اِذا عَظُمَ الْخَوْفُ مِنَ الْعَدُوِّ، وَ اشْتَدَّ عِضاضُ الْحَرْبِ، فَزِعَ الْمُسْلِمُونَ اِلى قِتالِ رَسُولِ اللّهِ (صَلّى‌اللّهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ) بِنَفْسِهِ، فَيُنْزِلُ اللّهُ تَعالى عَلَيْهِمُ النَّصْرَ بِه، وَ يَأْمَنُونَ مِمّا كانُوا يَخافُونَهُ بِـمَـكـانِـهِ.
معنای آن این است که وقتی ترس از دشمن زیاد می شد، و جنگ به نهایت سختی می رسید، مسلمانان به جانبی که شخص رسول خدا (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) در جنگ بود پناهنده می شدند، و خداوند به برکت آن حضرت پیروزی را بر آنان نازل می کرد، و به خاطر او از آنچه بیم داشتند ایمنی می یافتند.
وَ قَوْلُهُ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ): «اِذَا احْمَرَّ الْبَأْسُ» كِنايَةٌ عَنِ اشْتِدادِ الاَْمْرِ.
و قول آن حضرت «اِذَا احْمَرَّ الْبَأْسُ» کنایه از سختی جنگ است.
وَ قَدْ قيلَ فى ذلِكَ اَقْوالٌ اَحْسَنُها: اَنَّهُ شَبَّهَ حَمْىَ الْحَرْبِ بِالنّارِ الَّتى تَجْمَعُ الْحَرارَةَ وَ الْحُمْرَةَ بِفِعْلِها وَ لَوْنِها.
در این زمینه سخنانی گفته شده که بهترینش این است: امام گرمی تنور جنگ را به گرمی آتش تشبیه کرده که حرارت و سرخی را به عمل و رنگش فراهم می آورد.
وَ مِمّا يُقَوّى ذلِكَ قَوْلُ رَسُولِ اللّهِ (صَلّى‌اللّهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ) وَ قَدْ رَأى مُجْتَلَدَ النّاسِ يَوْمَ حُنَيْن وَ هِىَ حَرْبُ هَوازِنَ: «الاْنَ حَمِىَ الْوَطيسُ»، وَ الْوَطيسُ مُسْتَوْقَدُ النّارِ، فَشَبَّهَ رَسُولُ اللّهِ (صَلّى‌اللّهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ) مَا اسْتَحَرَّ مِنْ جِلادِ الْقَوْمِ بِاحْتِدامِ النّارِ وَ شِدَّةِ الْتِهابِها.
و آنچه که این قول را تقویت می کند و فرمایش رسول خدا (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) است که چون نبرد شدید مردم را در روز حنین که جنگ هوازن بود مشاهده کرد فرمود: «الاْنَ حَمِی‌َ الْوَطیسُ» (اکنون تنور جنگ گرم شد). و طیس جایگاه افروختن آتش است، رسول خدا (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) گرم شدن جنگ آنان را به افروختگی و شعلهور شدن آتش تشبیه فرموده است.
