جمعه، روز ظهورمهدی (علیه‌السلام) است. جمعه، روز پایانی هفته، مورد احترام مسلمانان است. به عقیدۀ برخی، جمعه از آن‌رو جمعه نامیده شده است که در آن برای نماز اجتماع می‌کنند.
و نیز از امیر مؤمنان علیه السّلام روایت شده که فرمود: «در روز جمعه ساعت مبارکى است که بنده در آن ساعت چیزى از خدا نمى‌خواهد مگر آنکه به او عطا مى‌کند».
هم‌چنین در روایاتی آمده است: «و کان الیوم الّذی نصب فیه رسول اللّه (صلی‌الله‌علیه‌وآله) امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بغدیر خمّ یوم الجمعة و قیام القائم (عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف) یکون فی یوم الجمعة و تقوم القیامة فی یوم الجمعة...»؛ «روزی که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله)حضرت علی (علیه‌السلام) را در غدیر خم نصب فرمود، جمعه بود و روز قیام قائم (عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف) جمعه خواهد بود و روز برپایی رستاخیز جمعه خواهد بود».
البته بین این سه رخداد عظیم، وجوه مشترک فراوانی وجود دارد. از ویژگی‌های دیگر این روز با عظمت، آن است که حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) در آن روز شریف پای به عرصه گیتی نهاد.
در روز جمعه، گزاردن چهار رکعت ، علاوه بر شانزده رکعت نافلهظهر و عصر- که در مجموع بیست رکعت مى‌شود- مستحب است و بنابر نظر بسیارى مستحب است بیست رکعت یاد شده قبل از زوال خوانده شود و نیز بنابر قول اکثر، مستحب است شش رکعت آن هنگام گسترده شدن نور خورشید در آسمان (تقریباً یک ساعت پس از طلوع)، شش رکعت دوم زمان بالا آمدن خورشید (حدود سه ساعت پس از طلوع) و شش رکعت دیگر قبل از زوال (تقریباً نیم ساعت پیش از ظهر) و دو رکعت آخر، نزدیک زوال خوانده شود.
