• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکمت ۴۰ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



طريق معرفة المؤمن و المنافق

وَ قَالَ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ):
و آن حضرت فرمود:

«لَوْ ضَرَبْتُ خَیْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیْفِی هذَا عَلَى أَنْ یُبْغِضَنِی مَا أَبْغَضَنِی۱
اگر با این شمشیر بر بُن بینی‌ مؤمن زنم که با من دشمنی‌ ورزد دشمنی‌ نخواهد کرد.



«وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْیَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ یُحِبَّنِی مَا أَحَبَّنِی۲
و اگر تمام جهان را در کام منافق ریزم که مرا دوست بدارد دوست نخواهد داشت.



«وَ ذلِكَ أَنَّهُ قُضِیَ فَانْقَضَی عَلَى لِسَانِ النَّبِیِّ الاُْمِّیِّ (صَلَّى‌اللّهُ‌عَلَيْهِ‌وَ‌آلِهِ‌وَسَلَّمَ); أَنَّهُ قَالَ۳
زیرا قضا جاری‌ شده و بر زبان پیامبر امّی‌ (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) گذشته که فرمود:



«يَا عَلِیُّ،»۴
«یا علی‌،



«لاَ یُبْغِضُکَ مُؤْمِنٌ،»۵
مؤمن تو را دشمنی‌ نکند،



«وَ لاَ یُحِبُّکَ مُنَافِقٌ۶
و منافق تو را دوست ندارد.»




جعبه ابزار