در استحباب برهنهغسل دادن میت بجز عورت که باید پوشیده باشد- یا با لباسغسل دادن او و یا تخییر غسل‌دهنده میان یکی از آن دو، اختلاف می‌باشد. قول نخست به مشهور نسبت داده شده است.
البته «زن و شوهر می‌توانند همدیگر را - حتی به طور برهنه - اگرچه هم‌جنس وجود داشته باشد، غسل دهند، حتی برای هر یک جایز است به عورت دیگری نگاه کند، اگرچه مکروه است. و فرقی بین زن حرّه، امه، دائم، موقت و زنی که طلاق رجعی داده شده قبل از پایان عدّه طلاق نیست، اگرچه در دوتای آخر (موقت، مطلقه رجعیه) اشکالی هست.»
و نیز «بدون اشکال، مرد می‌تواند زن‌های محرم خود را و برعکس، در صورت نبود هم‌جنس حتی اگر برهنه باشند با ستر عورت، غسل دهد. و در صورت وجود هم‌جنس، مورد تامل و اشکال است و نباید احتیاط ترک شود.»
امام خمینی در تحریرالوسیله می‌نویسد: «پوشیدن دائمی دو جامه احرام واجب نیست، بلکه تعویض آنها و بیرون آوردن آنها جهت تمیز نمودن یا آب کشیدن جایز است، بلکه ظاهر این است که فی‌الجمله برهنه شدن از آنها جایز است.»
به‌عبارت‌دیگر «لازم نیست جامه احرام را همیشه در بر داشته باشد، بلکه جایز است آنها را عوض کند و برای شستن بیرون بیاورد و برای حمام رفتن آنها را بکند، بلکه جایز است برای حاجت هر دو را بیرون بیاورد و لخت شود.»
اگر دو مرد یا دو زن، بدون ضرورت، زیر یک لحاف عریان قرار گیرند تعزیر می‌شوند. در مقدار تعزیر اختلاف است. برخی قدما و اکثر متأخّران، مقدار آن را به اختیار حاکم بین سی تا ۹۹ تازیانه و برخی دیگر از قدما بین ده تا ۹۹ شلاق در نوسان دانسته‌اند.
